Έρωτας ανεόρταστος

Έρωτας ανεόρταστος

Γράφει ο Πάνος Ροντογιάννης

-Μάνα πολλά μαλώνεις με, μα εγώ θε να σ’αφήσω.
Μόνη θα μείνεις στο χωριό, θα κατεβώ στην πόλη,
να κάμω σπίτια και λεφτά να πάρω και γυναίκα.

-Σαν θες δουλειά και στο χωριό, παιδάκι μου, τη βρίσκεις,
σαν θέλεις σπίτια και λεφτά και στο χωριό τα κάνεις.

Κι αν θες γυναίκα έμορφη, μην πας μακριά, παιδί μου.
Από την πόρτα μας σαν βγεις στ’αντικρινό μπαλκόνι,
θα δεις δυο μάτια που κοιτάν, δυο χείλη που γελούνε,
θε νά ιδεις τη γειτόνισσα που λάμπει σαν αστέρι.

-Τά στέρι αυτό με μάγεψε και πήρε το μυαλό μου,
τα χείλη αυτά τραγούδησαν και κλέψαν την καρδιά μου,
αυτά τα μάτια μ’έκαψαν,μανούλα και θα φύγω.