Βόλτα στην Κουζούντελη εν όψει Πρωτομαγιάς

Εν όψει της Πρωτομαγιάς, ας κάνουμε ένα νοσταλγικό περίπατο στο δρόμο της Κουζούντελης -τη σημερινή οδό Πεφανερωμένης- πολλά χρόνια πίσω.

«Ποιος άνω των …ήντα δεν θυμάται με νοσταλγία εκείνον τον ρομαντικό δρόμο, που ξεκινούσε από την τοποθεσία Χαντάκι [σημερινό ΙΚΑ]* και κατέληγε πιο πάνω από το γνωστό καστανέρυθρο καφενείο του Πάπιου;

»Στενός ήταν τότε, σκάρσο πέντε μέτρα πλάτος, πλαισιωμένος από φυλλοβόλα δένδρα, ιδίως λεύκες και κάπου-κάπου στα ενδιάμεσα από νεαρά πλατάνια, που το καλοκαίρι σχημάτιζαν μια καταπράσινη βαθύσκιωτη στοά προσφέροντας και την σχετική δροσιά, ενώ τον χειμώνα τα γυμνά κλαδιά άφηναν τον ήλιο να ζεσταίνει με γλυκειά θέρμη τους περιπατητές.

»Όταν έγινε η επέκταση του σχεδίου πόλης… ο νέος δρόμος-έκτρωμα χαράχτηκε πάνω στον παλιό αλλά αρκετά διευρυμένος, με αποτέλεσμα να καταστραφούν όλα ανεξαιρέτως τα δένδρα που υπήρχαν ένθεν και ένθεν.
»…Μήπως οι φιλοδοξούντες «ν’ αφήσουν έργο» θα ‘πρεπε πρώτα να διδαχθούν περιβαλλοντολογία, λαογραφία και πρωτίστως αισθητική; Επί του προκειμένου θα μπορούσε, κάλλιστα, εκείνος ο ανατόμος-πολεοδόμος να διατηρήσει τη μία σειρά των δένδρων είτε στο μέσον της νησίδας είτε στο αριστερό πλαϊνό του δρόμου αλλά πού τέτοιος προβληματισμός! Ένα μόνον κατάφερε! Να μην τον θυμάται κανένας!**

*Διευκρίνηση δική μας
** Νίκος Βαγενάς: «Πάτρια ίχνη – ψηφίδες από τη Λευκάδα του χθες» εκδόσεις: fagottobooks