Θα μπορούσαμε να έχουμε όλη αυτή την ομορφιά στα πόδια μας!

Η φύση είναι καλή και στοργική με τον άνθρωπο. Του δίνει συγχώρηση για πολλά λάθη, ξεχνάει το κακό που της κάνει, ξαναγεννιέται και του χαρίζει ομορφιές.

Αναφέρομαι στην περιοχή των παλιών Αλυκών, δίπλα στη μαρίνα, απέναντι από το ΚΤΕΛ και λίγο μετά. Εκεί δημιουργήσαμε τους πρώτους σκουπιδότοπους.

Εδώ και χρόνια η περιοχή έχει αναπλαστεί, πρόκειται μια τεράστια έκταση. Παρακάτω είναι ο τελευταίος πιστεύω, σκουπιδότοπος που δημιουργήσαμε. Υπάρχει ακόμα μια συνοικία Ρομά που άνθρωποι ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες.

Είχα ξαναπάει την Άνοιξη στην περιοχή, βρέθηκα και σήμερα. Είναι το ωραιότερο κομμάτι της πόλης μας. Υπάρχει απέραντη και μοναδική ομορφιά. Είναι το κομμάτι της Λευκάδας που πληγώσαμε και πονέσαμε αλλά εξακολουθεί με τις εικόνες του, να μας ταξιδεύει στη Λευκάδα του μέτρου και της σύνεσης.

Σκεφτείτε πως αν κατασκευαζόταν μια υπέργεια γέφυρα, αντί για την «τρύπα» που μας προτείνουν, αυτή την ομορφιά θα την είχαμε στην κυριολεξία στα πόδια μας.