Ο Πήγασος και η Λευκάδα

Του Νώντα Γαζή

Η Λευκάδα ήταν πάντοτε νησί, εκτός των περιόδων των παγετώνων!

Στην περίοδο αυτών των παγετώνων η Αγγλία ήταν ενωμένη με την Ευρώπη, η Ισπανία ήταν ενωμένη με την Αφρική στο Γιβραλτάρ, η Μεσόγειος ήταν Λίμνη με στάθμη 200 μ. κάτω από την σημερινή της επιφάνεια.

Το Αιγαίο δεν υπήρχε απλά εκεί υπήρχαν 3 Λίμνες, Κορινθιακός, Παγασητικός, Θερμαϊκός κλπ. κόλποι δεν υπήρχαν, πήγαινες στην Μ. Ασία με τα πόδια, η Κρήτη ήταν ενωμένη με την Πελοπόννησο μέσω Κυθήρων και Αντικυθήρων και με την Μ. Ασία μέσω των Δωδεκανήσων που δεν ήταν νησιά κλπ.

Με το λιώσιμο των πάγων λόγω της ανόδου της Θερμοκρασίας της Γης εξ αιτίας της αύξησης του Διοξειδίου του Άνθρακα, ανέβηκε η στάθμη της θάλασσας και η Αγγλία έγινε νησί, ο Ατλαντικός ανέβηκε η στάθμη του πολύ, υπερπήδησε την ξηρά που ένωνε Μαρόκο με Ισπανία στο στενό του Γιβραλτάρ και μετέτρεψε την Λίμνη της Μεσογείου σε θάλασσα, ανεβάζοντας την επιφάνειά της περίπου 200 μ. Αυτά συνέβησαν το 10.000 π.Χ. και η Ελλάδα έγινε ακριβώς όπως είναι σήμερα.

Η Κέρκυρα που ήταν ενωμένη με την Θεσπρωτία και η Λευκάδα η οποία ήταν ενωμένη με την Ακαρνανία από την μία πλευρά της και από την άλλη ήταν ενωμένη με την Κεφαλονιά και την Ιθάκη και η Κεφαλονιά με την Ζάκυνθο, αποτελούσαν δηλ. και τα 4 ένα ακρωτήρι της Ακαρνανίας, το 10.000 π.Χ αποχωρίσθηκαν και από την Ακαρνανία και μεταξύ τους, χωρίς έκτοτε να διαφοροποιηθεί κάτι!

Αυτό ο Στράβωνας δεν το έλαβε υπόψη του, γιατί δεν το γνώριζε, θεώρησε την Λευκάδα χερσόνησο της Ακαρνανίας και δεν την υπολόγισε στα 4 νησιά του Βασιλείου του Οδυσσέα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανείς να βρει το ανάκτορο του Οδυσσέα, αφού το αναζητούν σε λάθος νησί.

Με την Κάθοδο των Δωριέων, μπήκαν εύκολα στη Λευκάδα και όπως γίνονταν τότε έδιωξαν τους Ιθακήσιους από την πραγματική Ιθάκη που ήταν η Λευκάδα και αυτοί μετακόμισαν στην τότε Σάμη, την οποία ονόμασαν Ιθάκη. Οι κάτοικοι της Σάμης μετακόμισαν κάτω από την πίεση των Ιθακήσιων και μετακόμισαν απέναντι στο νησί τότε λεγόμενο Δουλίχιο (το μεγαλύτερο) κι έσκιαξαν την πόλη Σάμη.

Το Δουλίχιο ονομάστηκε Κεφαλονιά το 450 π.Χ από τον Ηρόδοτο. (Υπάρχει ακόμη χωριό Δόλιχα, κοντά στο Φισκάρδο και μέχρι το 1900 υπήρχε εκεί ο Δήμος Δολιχα! Πολλοί δε Γεωγράφοι αναφέρουν ότι η Παλική (όπου το Ληξούρι) αναφέρονταν σαν Δουλίχιο!

Γύρω στο 625 π.Χ. οι Κορίνθιοι επεκτάθηκαν προς τα νησιά του Ιονίου και την Ακαρνανία, για να έχουν ελεύθερη πρόσβαση προς την Σικελία και Κάτω Ιταλία, οπότε αύξησαν τον πληθυσμό της τότε Λευκάδας με εποίκους, καθάρισαν τον Δίαυλο, μιας και τα πλοία τους ήταν μεγάλα και είχαν βαθύτερο βάθος από τα προηγούμενα, μιας και ο Δίαυλος προΰπαρχε και από την εποχή των Λέλεγων.

Αυτό τους βοήθησε ώστε να αποφεύγουν το δύσκολο πέρασμα του ακρωτηρίου Λευκάτα, αλλά και να εκμεταλλεύονται με διόδια ίσως το πέρασμα του Δίαυλου. Μέσα σε λίγα χρόνια μετέφεραν τον οικισμό της αρχαίας Νηρίκου, από την απέναντι Ακαρνανία στην τότε Λευκάδα και μάλιστα έφτασε να γίνει μια μεγάλη πόλη πλέον των 20.000 κατοίκων.

Οι Κορίνθιοι είχαν σαν σύμβολό τους τον Πήγασο, το φτερωτό Άλογο της Ελληνικής Μυθολογίας. Αυτό το έβαλαν στα νομίσματα που έκοψαν για την Λευκάδα και γι’ αυτό γράφουν πάνω σ’ αυτά, Λευκαδίων, ή Λ κλπ. Έκτοτε η Λευκάδα είχε σαν σύμβολό της τον Πήγασο!!!