Ο Ραβίνος και η Κανέλα: Βίοι παράλληλοι

Πρόκειται για δυο αξιαγάπητα σκυλάκια που αποτελούν μέρος της καθημερινότητας μου.

Το ένα είναι ο Ραβίνος. Είναι ένα εγκαταλελειμμένο σκυλί που εδώ και χρόνια το φροντίζουν κάποιοι καταστηματάρχες της αγοράς της Λευκάδας. Από ότι φαίνεται η αγορά αποτελεί στέκι για τον ίδιο αφού δεν υπάρχει μέρα που να μην τον πετύχω σε κάποιο σημείο της. Πάντοτε τον βρίσκω να κοιμάται γαλήνια στην σκιά έξω από τα καταστήματα της αγοράς.

Όπως πληροφορήθηκα η αιτία του συνεχούς πρωινού του ύπνου είναι οι συχνοί περίπατοί του τα βράδια που έχει δροσιά. Ίσως ο ανέμελος ύπνος του ή ακόμη και το γεγονός ότι είναι όμορφος και ήσυχος με κάνουν να τον συμπαθώ ιδιαίτερα. Κάθε φορά που περπατάω στην αγορά κοντοστέκομαι, τον κοιτάω και τον φωτογραφίζω.

Το άλλο είναι η Κανέλα. Αποτελεί το σήμα κατατεθέν της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Το όνομά της το πήρε φυσικά από το κανελί τρίχωμά της. Και αυτή είναι αδέσποτη αλλά μιας και συνεχώς τριγυρνά στου διαδρόμους της Φιλοσοφικής Σχολής μοιάζει πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της.

Συχνάζει κυρίως στο κυλικείο αλλά και στο εστιατόριο της σχολής και φυσικά δεν διστάζει να σε πλησιάσει αν τυχόν σε δει να τρως κουλούρι ή τυρόπιτα. Μάλιστα θεωρείται από τις καλύτερες «φοιτήτριες» της σχολής. Συχνά εμφανίζεται από το πουθενά στις αίθουσες διαλέξεων. Κάποια φορά μάλιστα την είχα πετύχει σε συνέλευση φοιτητών!

Όπως και να έχει, αγαπώ πολύ και τα δυο σκυλιά με το Ραβίνο να με συντροφεύει τις καλοκαιρινές μου διακοπές και την Κανέλα τους χειμώνες μου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.

Ελεάννα Ματαράγκα