Όλα καλά και όλα ωραία στο Δημοτικό Συμβούλιο της Παρασκευής!

Όσοι βρεθήκαμε την περασμένη Δευτέρα στον τόπο της πυρκαγιάς, όσοι νοιώσαμε την πύρη της φωτιάς να μας αγγίζει τα μάγουλα, αισθανθήκαμε ηλίθιοι παρακολουθώντας είτε από την αίθουσα είτε από το ραδιόφωνο τη συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου της Παρασκευής 12 Αυγούστου, που έγινε παρουσία και του Διοικητή της Πυροσβεστικής, στο οποίο συζητήθηκε το θέμα της Πυρκαγιάς.

Τη Δευτέρα καταστράφηκαν περιουσίες, ξεσπιτώθηκαν άνθρωποι, ακρωτηριάστηκε το ιστορικό κέντρο της πόλης, παρακολουθήσαμε μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές από πυρκαγιά στην πόλη της Λευκάδας. Στο δημοτικό συμβούλιο 4 μέρες μετά, οι αιρετοί μας μόνο ευχαριστίες και συγχαρητήρια βρήκαν να καταθέσουν. Ούτε χαμηλοί τόνοι, ούτε μια συγνώμη. Το μόνο που δεν ακούστηκε ήταν να γιορτάζουμε τη μέρα σαν μέρα αυτοθυσίας!

Η κατάσταση ξέφευγε, η φωτιά εξαπλωνόταν μέχρι που ήρθε ο από «μηχανής» θεός, το ελικόπτερο. Και τα βρήκαν όλα τέλεια. Συγχαρητήρια και ευχαριστίες. Αυτό περιμένει να ακούσει ο κόσμος της Λευκάδας και κυρίως αυτοί που κάηκαν τα σπίτια τους; Από το σχεδιασμό μέχρι την πρόληψη και μέχρι την αντιμετώπιση, οργάνωση, συντονισμό και καταστολή, είχαμε αστοχίες.

Μα αν δεν καταγραφούν τα λάθη, αν δεν διατυπωθούν τα προβλήματα, αν δεν συζητηθούν οι αστοχίες πως θα βελτιωθούμε; Πως θα μάθουμε να λύνουμε τέτοια προβλήματα; Πως θα ζητήσουμε Μέσα και χρήματα για την προστασία της παλαιάς πόλης, αν όλα έγιναν καλά; Αν το αυτοκίνητο της πυροσβεστικής είναι το κατάλληλο για τέτοιου είδους φωτιές, αν η φωτιά στον 3ο όροφο σβήνει με την μάνικα από το ισόγειο, αν η παλαιά πόλη ήταν αχαρτογράφητη για αυτούς που πρέπει να σβήσουν τη φωτιά, αν από την εκδήλωση της φωτιάς μέχρι στις 13:00 είχαν καεί ολοσχερώς 3 κτίρια και κόντευαν και άλλα δυο, αν η Αστυνομία έδιωχνε τον κόσμο ώστε να μην εμποδίζει, αν η ΔΕΗ είχε κόψει νωρίτερα το ρεύμα, αν μέχρι της 13:00 δεν είχε ανέβει κανένας στις διπλανές στέγες να ρίξει νερό, αν δεν υπήρχαν 5 παρκαρισμένα αυτοκίνητα στην οδού Ι. Μαρίνου…..

Όσο περνά ο καιρός, όσο αυτή η χώρα γενικά βουλιάζει στο τέλμα, τόσο δείχνει να μεγαλώνει το χάσμα που χωρίζει αυτούς που βρίσκονται στην αίθουσα του ΔΣ από εμάς τους υπόλοιπους. Λες και ζούμε σε άλλο κόσμο. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να γίνει θέμα αντιπολίτευσης, αλλά βρε αδερφέ τόσος κυνισμός μόλις λίγες μέρες μετά το τραγικό συμβάν, προκαλεί το κοινό αίσθημα.

Αν αυτή η τεράστια καταστροφή δεν δημιουργήσει ερωτήματα, αν δεν μας ταρακουνήσει, αν 11 κατεστραμμένα κτίρια που βρίσκονται στο ρυμοτομικό σχέδιο της πόλης από το 1825, είναι μικρό ζήτημα, είναι αμελητέα ποσότητα, αν μας αρκεί το, δόξα σοι ο Θεός και ευτυχώς που δεν θρηνήσαμε θύματα, τότε αλίμονό μας.

Σε μια πυρκαγιά όμως σαν αυτή που εκδηλώθηκε τη Δευτέρα 8 Αυγούστου στην πόλη της Λευκάδας -αλλά και σε κάθε πυρκαγιά- ο παράγοντας χρόνος έχει την μεγαλύτερη σημασία.

Κι όμως, σε ότι έχει γραφτεί, σε ότι λέγεται, σε ότι ακούστηκε ακόμα και στο δημοτικό συμβούλιο, ο παράγοντας χρόνος είτε παραλείπεται είτε αποσιωπάται. Λες και η πυρκαγιά ήταν μια εκδρομή!

Στο αφήγημα του ο Δημάρχος για την πυρκαγιά στο ΔΣ είπε: «μόλις ακούσαμε την πυροσβεστική να περνάει κάτω από τα γραφεία μας, αμέσως φύγαμε με τους αντιδημάρχους και βρεθήκαμε σχεδόν πριν από την πυροσβεστική στον τόπο της πυρκαγιάς. Αμέσως ελέγξαμε όλα τα υδροστόμια και διαπιστώσαμε ότι δουλεύουν»!

Και συνέχισε: «αμέσως δώσαμε εντολή να κλείσουν όλες οι βάνες που δίνουν νερό στην πόλη πλην του ιστορικού κέντρου. Και δεν είναι εύκολο, όπως νομίζουν μερικοί, δεν πατάς ένα κουμπί και κλείνουν».

Προφανώς πήγαν στον τόπο της πυρκαγιάς εφοδιασμένοι με εργαλεία! Tα υδροστόμια δεν είναι μπιτόνια που βουλώνουν και ξεβουλώνουν.

Στην πλατεία του Μαρκά που βρισκόμαστε από τις 12:00 μέχρι τις 13:15 είδαμε με τα μάτια μας να μπαίνει σε λειτουργία ο κρουνός κοντά στις 13:00. Χρειάστηκε κάμποση ώρα να ξεβιδωθεί και να συνδεθεί με τους σωλήνες της Πυροσβεστικής.
Ενώ λοιπόν κατά τα λεγόμενα του δημάρχου είχαν δοκιμάσει τους κρουνούς και δούλευαν, ζήτησαν να σταματήσει το νερό στην υπόλοιπη πόλη για να έχει η περιοχή της πυρκαγιάς και κατά δήλωση του, δεν είναι εύκολη δουλειά και σίγουρα χρειάζεται χρόνο.

Να γιατί απασιωπείται ο παράγοντας χρόνος, το πότε δηλαδή ήρθε νερό ικανό να σβήσει τη φωτιά στην περιοχή. Σημειώνουμε εδώ πως οι πυροσβέστες στην αρχή άδειασαν τη δεξαμενή της Δημόσιας Βιβλιοθήκης.
Όσοι είμαστε στην περιοχή του Μαρκά βλέπαμε έναν πυροσβέστη να κρατά ένα λάστιχο όρθιο και το νερό να είναι τόσο λίγο που επέστρεφε πίσω.

Ξαναθυμίζω πως στις 13:00 είχαν καεί ολοσχερώς τα 3 σπίτια και καιγόταν ήδη και το γωνιακό.

Συγχαρητήρια και ευχαριστίες ακούστηκαν κατά κόρον στο δημοτικό συμβούλιο. Ελάχιστες ήταν οι φωνές που κινήθηκαν σε άλλο μήκος κύματος. Θα προσπαθήσουμε να τις παρουσιάσουμε.

Σημειώσαμε θετικά την τοποθέτηση του αντιπερειφεριάρχη κ. Χαλικιά, που με μέτρο, σεμνότητα, χαμηλούς τόνους και με συντομία, έκανε ενημέρωση για τον τομέα του.

Καίριες ήταν οι επισημάνσεις και τα ερωτήματα του Δημοτικού συμβούλου της Λαϊκής Συσπείρωσης κ. Θωμά Καββαδά: «να μάθουμε να μην βλογάμε τα γένια μας… σε ένα τέτοιου μεγέθους γεγονός δεν φτάνει η αυταπάρνηση και ο εθελοντισμός. Για να σβήσεις μια πυρκαγιά σαν αυτή δεν είναι θέμα εθελοντισμού αλλά θέμα ανθρώπων που γνωρίζουν….έχουμε ευθύνη, δεν μπορούμε να λέμε ότι ξεκίνησε η φωτιά από ένα σπίτι και κάηκαν 10. Μπορούσε να αποφευχθεί, αν είχαμε τα κατάλληλα μέσα, υπηρεσίες και ανθρώπους που γνωρίζουν, αν είχαμε πίεση στο νερό, αν λειτουργούσαν σωστά όλοι οι κρουνοί;»

Αίσθηση προκάλεσε η ενέργεια του δημοτικού συμβούλου του Διαύλου κ. Κώστα Γληγόρη ο οποίος, όταν πήρε το λόγο μετά τους «πανηγυρικούς» που προηγήθηκαν, δήλωσε: «ειλικρινά στα δυο χρόνια που βρίσκομαι εδώ μέσα εκπροσωπώντας μια παράταξη, είναι η πρώτη φορά που θέλω να πω τόσα πολλά, αλλά να μην πω και τίποτα. Έπαψα να πιστεύω αυτά που ακούω. Από ότι κατάλαβα, όλα έγιναν καλά. Αλληλο -ευχαριστηθήκαμε, αλληλο – συγχαρήκαμε και το ξεχάσαμε μάλλον στο τριήμερο. Μετά τις 16 Αυγούστου το 80% δεν θα θυμάται τίποτα. Μετά από τα τόσα καλά που άκουσα πως έγιναν, δεν θα πω κάτι. Και δεν ξέρω τελικά τι κάνω εδώ μέσα.» Στη συνέχεια ο κ. Γληγόρης αποχώρησε από τη αίθουσα.

Σημειώσαμε επίσης την επισήμανση του ανεξαρτήτου δημοτικού συμβούλου κ. Ηλία Κοντογεώργη: «από τις τοποθετήσεις κάποιων συναδέλφων κατάλαβα πως πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι που κάηκαν καμιά δεκαριά σπίτια και όχι εκατό. Ο καθένας δικαιούται να βλέπει το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Η πυρκαγιά είναι μείζονος σημασίας θέμα για την πόλη μας. Η πόλη ακρωτηριάστηκε. Ήταν αναπόφευκτη η πυρκαγιά; Μπορούσαμε να την είχαμε αποφύγει; Είχαμε πάρει ως κοινωνία και ως πολιτεία όλα τα μέτρα που έπρεπε να πάρουμε; Λειτούργησαν τα υδροστόμια με επάρκεια; Είχαν γίνει οι απαιτούμενες ασκήσεις; Υπήρχε πλάνο δράσης και αν υπήρχε το ακολουθήσαμε; Το ότι τα αυτοκίνητα παρκάρουν στο ιστορικό κέντρο της πόλης είναι γεγονός. Λάβαμε τα μέτρα που έπρεπε να έχουμε λάβει….. Αν δεν μιλήσουμε καθαρά για να δούμε τα λάθη μας, δεν πρόκειται να διορθωθούμε. Αν όλα τα βλέπουμε όμορφα και ωραία δεν κάνουμε τίποτα…»

Σε ξεχωριστό άρθρο λόγω μεγέθους, παρουσιάσαμε την τοποθέτηση του δημοτικού συμβούλου Πάνου Γαζή. [ΕΔΩ]