Αιγιαλός και παραλία

Δημήτρης Χ. Παξινός

Πολύς λόγος και δικαίως, γίνεται ξανά για την κίνηση της πετσέτας. Ο ΔΣΑ, (Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών), αντιμετώπισε δραστικά το όλο θέμα και δικαιώθηκε με 2 αποφάσεις του ΣτΕ. υπό πενταμελή και επταμελή, λόγω σπουδαιότητας με εισηγήτρια την σημερινή Πρόεδρο Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, όπως κι άλλες παλαιότερες.

Διαχρονικά το ΣτΕ ήταν ο φυσικός προστάτης του περιβάλλοντος σύμφωνα με το Σύνταγμα. Έτσι ακυρώθηκε απόφαση του Υπ. Οικονομικών με την οποία θα μπορούσε να μισθωθεί οποιαδήποτε παραλία χωρίς εξειδίκευση κριτηρίων. Παρά ταύτα η σύγχυση, μάλλον ηθελημένη, συνεχίσθηκε με πολλά παράδοξα κι απρόοπτα, εις δόξαν του υδροκεφαλικού Κράτους. Και εις βάρος των πολιτών.
 
Με λίγα λόγια: οι παράκτιες ζώνες αποτελούν ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος και προστατεύονται συνταγματικά. Περιλαμβάνει την κατά φυσικό προορισμό χρήση τους και ιδίως την διασφάλιση του δικαιώματος της ελεύθερης πρόσβασης σ αυτές καθώς επίσης και την κοινοχρησία τους.  Σύμφωνα δε με κοινοτική οδηγία επισημαίνεται και προβλέπεται η συμμετοχή του κοινού στην λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στην Δικαιοσύνη! Σκοπός η προστασία κάθε ατόμου να ζει σε περιβάλλον κατάλληλο για την υγεία και ευημερία του.

       Ο αιγιαλός κι η παραλία, ανήκουν εξ αδιαιρέτου σ όλους τους πολίτες, οι οποίοι δικαιούνται να έχουν  απόλυτη, ακώλυτη  και ελεύθερη πρόσβαση κι απόλαυση. Το δικαίωμα αυτό στη χρήση κοινοχρήστων χωρών απορρέει από το δικαίωμα στην προσωπικότητα, το οποίο κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα και τον Αστικό Δίκαιο.” Η  προστασία του οικοσυστήματος των ζωνών αυτών αποτελούν περιβαλλοντικά αγαθά  και είναι ευθύνη του Κράτους”

Ωστόσο παρατηρείται τα τελευταία χρόνια μια συστηματική και έντονη παρέμβαση στις ακτές με αποτέλεσμα  να αναιρείται ο κοινόχρηστος  χαρακτήρας και αφ ετέρου να υποβαθμίζεται το ευαίσθητο οικοσύστημα. Η σχετική νομοθεσία, εθνική και κοινοτική δεν εφαρμόζεται η επαρκώς δυσχεραίνεται από τις αλλεπάλληλες και αντιφατικές διατάξεις. Η δε δυνατότητα νομιμοποίησης, από κάθε κυβέρνηση, προς άγρα εκλογικής πελατείας, κάθε παρανομίας στον αιγιαλό και παραλία αναιρεί ουσιωδώς τον σκοπό των υπαρχόντων νόμων και της κατ ευφημισμό, ακώλυτης κι απόλυτης πρόσβασης σ αυτές.     

Ενδεικτικά  αναφέρω τις πανηγυρικές  εξαγγελίες, της Εισαγγελίας ΑΠ, τον ορισμό και Εισαγγελέως Περιβάλλοντος για πρώτη φορά και την εν συνεχεία εγκατάλειψη της προσπάθειας που καταβλήθηκε από 7 επιστημονικούς φορείς, που έδρασαν,  για την προστασία του περιβάλλοντος.

  Τα συμφέροντα ήταν, φαίνεται, ισχυρά.

Μόνο,  η ενεργός συμμετοχή των πολιτών, θα μπορέσει ν αποτρέψει τέτοιες καταστάσεις,  σε βάρος του περιβάλλοντος. Το Κάστρο είναι ένα καλό παράδειγμα.

* Ο Δημήτρης Χ. Παξινός είναι πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών

                                (Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην σημερινή έντυπη εφημερίδα: Τα Νέα)