«Γυναίκες στο φως» από τη Λευκάδα… στον Καναδά
Το θεατρικό έργο “Γυναίκες στο φως” παρουσιάζεται σήμερα Σάββατο 3 Φεβρουαρίου και αύριο Κυριακή 4 Φεβρουαρίου, στο Τορόντο του Καναδά. Πρόκειται για μια παράσταση που είναι βασισμένη στην Τριλογία της Λευκάδας, στα τρία μυθιστορήματα (Κορίτσια στη βεράντα, Ψηλά Τακούνια για Πάντα και Ξυπόλυτες στην Άμμο)της δημοσιογράφου και συγγραφέα Ιουστίνης Φραγκούλη Αργύρη που μένει μόνιμα στον Καναδά.
Η διασκευή των τριών μυθιστορημάτων της Τριλογίας της Λευκάδας φωτίζει την αθέατη ζωή των συμμαθητριών της συγγραφέως από τη Λευκάδα αλλά εν τέλει αναπαριστά και καταγράφει το μεγάλωμα των κοριτσιών, τη γυναικεία φιλία, τις χαρές, τις λύπες, τις ακυρώσεις, τις επιτυχίες, τις απογοητεύσεις στη ζωή κάθε γυναίκας.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια παράσταση που δημιούργησαν εξ ολοκλήρου Ελληνίδες του Καναδά. Η σκηνοθεσία ανήκει στην πολυτάλαντη Νάνσυ-Αθαν Μυλωνάς, η οποία παρουσιάζει το έργο σε δύο γλώσσες ταυτόχρονα σε διασκευή των Κωνσταντίνα Γκότση – Ζήνα Τζάρα.
Τα τρία τραγούδια σε στίχους της συγγραφέως Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη έχει συνθέσει και τραγουδάει η ταλαντούχος μουσικός Παναγιώτα Τσίτσου.
Το έργο “Γυναίκες στο φως” θα παρουσιαστεί στο Μοντρεάλ στις 18 Φεβρουαρίου 2024, στη Νέα Υόρκη στα τέλη Μαΐου και στη Λευκάδα στις 4 Αυγούστου 2024.
Πηγή: https://www.ertnews.gr/
The Author All posts
1 Σχόλιο
Γνώρισα την κα Ιουστίνη Φραγκούλη μέσα από τα βιβλία της, τις βιβλιοκριτικές της , τα δημοσιεύματα της ,την βιογραφία του ακαδημαϊκού, πρώην βουλευτή, επιχειρηματία και Δημάρχου Λευκάδας κ. Ξενοφώντα Βεργίνη «Πέρα απ΄τον Ορίζοντα», αλλά και τα συνεχή αφιερώματα της σε διάφορους ιστότοπους. Η πραγματική όμως γνωριμία θαρρώ ήρθε με την Τριλογία της Λευκάδας. Τη λάτρεψα από την αρχή .( Έχω επηρεαστεί στη γενικότητα και από την τετραλογία της Νάπολη της Elenas Ferrante , το τρίτο στεφάνι του Κώστα Ταχτσή, αλλά και τις Μικρές κυρίες της Λουίζα Μέι Άλκοτ).
Σε μια εξ απαλών ονύχων εξομολόγηση αναγνωρίζω και υποκλίνομαι στο θαυμαστό χάρισμα της καθηλωτικής γραφής της κας Φραγκούλη , με το απαράμιλλο στιλ και την αψεγάδιαστη, σχολαστική µατιά µε τέτοια ενσυναίσθηση και ειλικρίνεια , που μοιάζει σχεδόν εξομολογητική …. Ξεδιπλώνει με ένα μοναδικό τρόπο τους χαρακτήρες, σα να “σκάβει” στο μυαλό και την ψυχή των κοριτσιών της ….Θαρρείς καταδύεται στην περίπλοκη φύση της φιλίας τους που από έφηβες γίνονται νεαρές γυναίκες, ώριμες γυναίκες, ακολουθώντας βήµα βήµα την εξέλιξη, τον τρόπο που η µία επηρεάζει την άλλη, τα συναισθήματα που ανά τις δεκαετίες τις βοηθούν στο χτίσιμο σχέσεων. Φτάνεις στο σημείο ,αντί να παρατηρείς τις ζωές στο πέρασμα του χρόνου , να τις βιώνεις σε πρώτο πρόσωπο.
Σίγουρα η μεταφορά στο θέατρο είναι μια φυσική εξέλιξη της δυνατότητας της τριλογίας …με εξαιρετικό αποτέλεσμα αφού ο θεατής-ακροατής μεταφέρεται νοερά στο χρόνο και στο χώρο που σκηνοθετεί η συγγραφέας. Μπροστά του αφενός ζωντανεύουν οι πρωταγωνίστριες με εναλλαγές «χρωμάτων και αρωμάτων» αφετέρου αντιλαμβάνεται τρόπους , χαρακτήρες και συμπεριφορές.
Δαντελένιο περίβλημα , τα τραγούδια του θεατρικού έργου με στίχους της χαρισματικής συγγραφέως- εμπνευσμένους από την ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ -σε σύνθεση και ερμηνεία της συγκλονιστικής Panagiotaς Tsitsou.
(κορίτσια στη βεράντα)
«Ποια ναναι η βεράντα της ζωής με πανάνθιστες όλες εδώ τις γλάστρες …ποιες νάναι αυτές εδώ οι κοπελιές με υπέροχες και άφθαρτες τις γάμπες. Κοίτα τες στο φως του φεγγαριού μοιάζουν με Καρυάτιδες μοιραίες… στον ήλιο του ζεστού καλοκαιριού φτιάχνουν τον ίσκιο οι παρέες….
Κι αν αναρωτηθείς.. ποιες να ναι αυτές στο δειλινό λουσμένες μες το πλούσιο λυκόφως …ποια νάναι η ιστορία καθεμιάς.. καθώς τις συνεπαίρνει ο σιρόκος… Κοίτα τες στο φως του φεγγαριού μοιάζουν με Καρυάτιδες μοιραίες… στον ήλιο του ζεστού καλοκαιριού φτιάχνουν τον ίσκιο οι παρέες…».
(Ψηλά Τακούνια για Πάντα)
«Ψηλά τακούνια φοράει.. λικνίζεται με πάθος.. κουράζεται… μ αντέχει να μην κάνει το λάθος ν αγαπήσει τον άντρα της χαράς, τον άντρα που μετράει τη δόση της μαγκιάς….
Πορεύεται και πάει χορεύει τραγουδάει ..ψηλά τακούνια φοράει… λικνίζεται ..γελάει
Γυναίκα παθιασμένη, στην ομορφιά λουσμένη κουράζεται μα αντέχει……
Πορεύεται και πάει χορεύει, τραγουδάει, ψηλά τακούνια φοράει, λικνίζεται, γελάει».
(Ξυπόλητες στην άμμο).
«Νατες οι συμμαθήτριες παίζουν με την παλίρροιες, ξυπόλητες κι ακίνητες οι φτέρνες τους αχίλλειες.. φοράνε σκουλαρίκια, γλιστράνε στα πατίνια λατρεύουν μπιχλιμπίδια, χαμένες στα στολίδια…..
Νάτες οι συμμαθήτριες σα μέλισσες αστείρευτες, πανέμορφες και τύπισσες, ξεχνούν τι τους ψιθύρισες… φοράνε σκουλαρίκια, γλιστράνε στα πατίνια λατρεύουν μπιχλιμπίδια, χαμένες στα στολίδια.
Νάτες οι συμμαθήτριες μα τώρα πια φοιτήτριες φορέσανε τις γόβες και παίρνουν όλο πόζες….».
Εν αναμονή της εις Λευκάδα παράστασης…..
(Μαρία Πολίτου//// Από τη συλλογή Εφήμερη στην πένα του θεού (2014)……………
Ακόμη ακούς το χειροκρότημα. Η ερμηνεία συγκλονιστική.………………………..
Η τέχνη σου το λυτρωμό απλόχερα σκορπίζει.
«Δι’ ελέου και φόβου περαίνουσα
την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν.»
Ο στόχος επετεύχθη.……………………………………..
Όλη η ζωή σου μια παράσταση.
Πράγματι, η ερμηνεία ήταν συγκλονιστική……………..».