Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Ιράκ. Μηνυτήρια αναφορά ΔΣΑ

Δημήτρης Χ Παξινός

23 χρόνια πριν. Ξημερώματα της 20ης Μαρτίου 2003. Ξεκινά η επιχείρηση εισβολής στο Ιράκ κι  ανατροπής του Σαντάμ Χουσείν. Εισβολείς ΗΠΑ και Βρετανία. Χωρίς να έχει προηγηθεί απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Πρόσχημα τα όπλα μαζικής καταστροφής που διέθετε και τα οποία ποτέ δεν ανευρέθηκαν. Γιατί ποτέ δεν υπήρξαν. Οι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί έπρεπε να βρουν αφορμή για να δικαιολογήσουν την επίθεση.
   
  Το Δ.Σ.του Δ.Σ.Α.στις 27.3.2003 αποφασίζει ομόφωνα να προβεί στην διερεύνηση των στοιχείων εκείνων που συνιστούν τις εγκληματικές πράξεις που υπάγονται στη δικαιοδοσία του, νεοσύστατου, Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και θεμελιώνουν την ποινική ευθύνη των φυσικών και ηθικών αυτουργών. Η συσταθείσα επιτροπή συνέλεξε και επεξεργάσθηκε με τη δέουσα νομική ευθύνη, όλα τα στοιχεία που απεδείκνυαν την ποινική ευθύνη των αυτουργών του πολέμου και ακολούθως ολοκλήρωσε την σύνταξη της μηνυτήριας αναφοράς, η οποία κατατέθηκε στις 28.7.2003 από αντιπροσωπεία του ΔΣΑ στην Χάγη, έδρα του ΔΠΔ και ειδικώτερα στον διορισθέντα Εισαγγελέα  Moreno Ocampo. Ο κ. Οκαμπο  

 Δικηγόρος από την Αργεντινή  και εταίρος σημερα σε μεγάλη νομική εταιρεία των ΗΠΑ  αρμόδιος να αποφασίσει και να προχωρήσει την διαδικασία.    Πέντε χρόνια μετά και μετά τα επανειλημμένα διαβήματά και αιτιάσεις για την καθυστέρηση, ο κ. Οκάμπο απάντησε ότι “τα στοιχεία δεν ήταν επαρκή κι επιφυλάσσονταν να επανέλθει στο μέλλον”! Μέχρι τότε ήταν απασχολημένος με “χώρες της Αφρικής”. Ο εύκολος στόχος.

Δέκα πέντε χρόνια,  μετα την εισβολή, επιτροπή που συνεστήθη από το Αγγλικό Κοινοβούλιο,  σχετικά με την εισβολή στο Ιράκ, υπό τον διαπρεπή νομικό σερ Τζων Σίλκτοτ κατέληξε ότι” Η Αγγλία επέλεξε να εισβάλει στο Ιράκ,  χωρίς να έχουν εξαντληθεί, οι ειρηνικές εναλλακτικές οδοί” και ότι” Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αποφασίσθηκε πως υπήρχε νομική βάση για στρατιωτική δράση, απείχαν πολύ από το να είναι ικανοποιητικές” και ότι ” η Βρετανία υπέσκαψε την εξουσία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.”

Δέκα πέντε χρόνια μετά ήρθε, εμμέσως, η ηθική δικαίωση από το Βρετανικό Κοινοβούλιο. Ουδείς βεβαίως τιμωρήθηκε. Άλλος ένας ολέθριος απολογισμός με 100.000 νεκρούς Ιρακινούς, οι περισσότεροι άμαχοι, και 5000 Αμερικανούς.

Κάθε άνθρωπος οφείλει να ενεργεί σύμφωνα μ ένα Κώδικα ηθικών αξιών. Ποσω μάλλον τα Κράτη. Ουδείς είναι υπεράνω του νόμου. Ο ΔΣΑ έκανε το χρέος του ως όφειλε. Θεώρησε ότι είχε την ηθική και νομική υποχρέωση να υπερασπιστεί την ουσιαστική έννοια της Δικαιοσύνης. Επί πλέον η προσφυγή του  Δικηγορικού  Συλλόγου Αθηνων ενώπιον του ΔΠΔ είχε σκοπό την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών στη λειτουργία του θεσμού της Παγκόσμιας Δικαιοσύνης. Κι αν όλοι σιωπούμε, τότε τι παράδειγμα δίνουμε στις επερχόμενες γενιές.                                      
 Ακολούθησε η εισβολή στη Λιβύη, Υεμένη, Συρία. Κι ο διαμελισμός τους. Με το ίδιο περίπου πρόσχημα.

Το ΔΠΔ συστάθηκε, μετά αγώνα 54 χρόνων,  “προκειμένου να θέσει τέλος στην ατιμωρησία, όσων διέπραξαν εγκλήματα που πληγώνουν βαθειά την συνείδησή της ανθρωπότητας, συνεισφέροντας έτσι στην πρόληψη των εγκλημάτων αυτών”.

Σήμερα ΗΠΑ, ΚΙΝΑ, ΡΩΣΙΑ, ΙΝΔΙΑ δεν έχουν υπαχθεί στην δικαιοδοσία του.  Αλλά και το ΔΠΔ δεν πείθει ότι επιτελεί τα καθήκοντά του αντικειμενικά κι ανεξάρτητα.

Δημήτρης Χ Παξινός

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ