Εργοστάσιο επεξεργασίας σκουπιδιών σχεδόν «μέσα στην πόλη»;

Το έργο κατασκευής εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων που συζητήθηκε και στο προχθεσινό Δ.Σ., αποτελεί συνέχεια  μιας ιδέας που ξεκίνησε το… 2008 και οριστικοποιήθηκε το 2011. Τόσο πρόσφατη. Η επαναφορά της στην επικαιρότητα είναι απόδειξη πως  κάποιοι ακολουθούν σκιές 16 χρόνων.

Η περιπέτεια ενός  πρόσφατου έργου, όπως η ανάπλαση της παραλίας, με μελέτη που σέρνεται για 20 χρόνια και με τα προβλήματα που  αυτή δημιούργησε και φόρτωσε στην πόλη και στο νησί, φαίνεται να μην  προβλημάτισε τους αιρετούς. Θέλουν να επαναλάβουν το ίδιο λάθος σε άλλη θέση;  Και στο εργοστάσιο επεξεργασίας σκουπιδιών δεν εμπλέκονται κολωνάκια, καθίσματα και το σιντριβάνι…   Πρόκειται για έργο με μεγάλο αποτύπωμα στο περιβάλλον και στις συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων της πόλης.

Υπάρχει από το 2011 σε άλλο μικρό νησί παρόμοιο εργοστάσιο;  Πως λειτουργεί; Υπάρχει δυνατότητα από τη μεριά του Δήμου  να το διαχειριστεί, καθώς η λειτουργία του δεματοποιητή  έχει ανατεθεί σε ιδιωτική εταιρεία; Μπορεί να αποτελέσει λύση, όταν θα μας επιβαρύνει με την επεξεργασία των σκουπιδιών της Βόνιτσας και  με τη  μεταφορά του υπολείμματος από τη Λευκάδα στην Πάλαιρο για θάψιμο;  Ένα συνεχές πήγαινε-έλα στους δρόμους της Λευκάδας με φορτία σκουπιδιών και υπολείμματος… (Αυτός είναι ο προγραμματισμός του)

Στα 16 χρόνια που μεσολάβησαν από το 2008, όταν πρωτακούσαμε για τις ΜΟΠΑΚ, άλλαξαν τα πράγματα. Η εμπειρία στη διαχείριση των απορριμμάτων,  η κοινή λογική καθώς και η πρακτική των τελευταίων χρόνων, έδειξαν, πως μπορεί να είναι καλύτερα διαχειρίσιμες, αποδοτικές και πιο ειδικευμένες στην τήρηση περιβαλλοντικών όρων, μεγάλες μονάδες σε κομβικά σημεία της χώρας παρά  μικρές μονάδες σε Δήμους που θα αδυνατούν να τις ελέγξουν και να τις λειτουργήσουν.

Υπάρχει ήδη έτοιμο εργοστάσιο στα Γιάννενα και όπου να΄ναι ετοιμάζεται και αυτό του Αγρινίου. Ο κάθε σώφρων άνθρωπος και μάλιστα ένα μικρό νησί, θα φρόντιζε να απαλλαγεί μια και καλή από τα σκουπίδια του.  Αν μάλιστα ο Δήμος έβαζε στόχο για υψηλά ποσοστά ανακύκλωσης,  μειώνοντας αντίστοιχα τον όγκο των οργανικών απορριμμάτων, οποιαδήποτε χωροταξική επιλογή μεταφοράς κι αν έκανε, θα μπορούσε να είναι συμφέρουσα.  Εκεί βρίσκεται το «μυστικό» του κόστους, στην ανακύκλωση.

Δεν υπάρχει κανένα λογικό επιχείρημα που να συνηγορεί στην κατασκευή εργοστασίου στο καλύτερο σημείο της Λευκάδας αλλά ούτε και αλλού στο νησί, αφού μας δίνεται η δυνατότητα να διαλέξουμε  άλλο μέρος έκτος νησιού. Η ιστορία απέδειξε πως ο Δήμος δεν θα είναι σε θέση να λειτουργήσει ένα τέτοιο εργοστάσιο. Η λειτουργία του Βιολογικού είναι ένα καλό παράδειγμα.  Ξεκίνησε με τυμπανοκρουσίες και έφτασε να γίνει… «σωλήνας» μεταφοράς ανεπεξέργαστων λυμάτων στη θάλασσα.

Χρειάζονται κότσια για να συγκρουστείς και να βγεις μπροστά και όχι λαϊκισμός:  Όσα χρόνια πίσω θυμάμαι, ο Δήμος δεν έκανε προσπάθεια στην προώθηση της ανακύκλωσης. Δεν έστειλε ούτε ένα ενημερωτικό σημείωμα για την πρώτη βασική διαλογή των απορριμμάτων στο σπίτι. Περίμενε το εργοστάσιο να λύσει το πρόβλημα απαίδευτων στην ανακύκλωση πολιτών;  Το νησί μας από άκρη σε άκρη είναι ένας σκουπιδότοπος. Χρειάζεται αυστηρό πλαίσιο ανακύκλωσης,  όπως υπάρχει σε όλες τις πολιτισμένες χώρες και πόλεις, άρα σύγκρουση με όσους λειτουργούν αντικοινωνικά αλλά και απόλυτη οργάνωση από μεριάς του.

Το πρόβλημα του εργοστασίου σκουπιδιών -στο καλύτερο σημείο του νησιού- είναι ένα σοβαρό θέμα. Πρέπει ο Δήμος να ερευνήσει και εξετάσει όλες τις περιπτώσεις να τις παρουσιάσει στους πολίτες και να αποφασιστεί από κοινού η λύση, έχοντας όλα τα δεδομένα.

Ο Δημοτικός Σχολιαστής

Υ. Γ. Κάτι άσχετο με το θέμα αλλά επίκαιρο. Καλό είναι όσοι εμπλέκονται ή θα εμπλακούν επαγγελματικά – οικονομικά με έργα και μελέτες του νησιού, να…  κάτσουν στην άκρη. Η όποια άποψή τους για διάφορα θέματα του νησιού περνά πρώτα από την τσέπη τους και μπορεί να βρίσκεται μακριά από τα δικά  μας «συμφέροντα».