Κατέβηκα στους Εγκρεμνούς Λευκάδας!
Όπως ίσως θυμάστε μετά το σεισμό του 2015 είχε κλείσει η πρόσβαση στη ωραιότερη παραλία του νησιού. Ξανάνοιξε φέτος.
Τάκης Πουρναράκης
Οι Εγκρεμνοί είναι πέραν πάσης αμφιβολίας η ομορφότερη παραλία της Λευκάδος, ίσως η ωραιότερη του Ιονίου. Επίσης είναι πράγματι μεγάλος γκρεμός. Η μορφή δε της παραλίας αλλάζει μετά από κάθε σεισμό, άλλοτε λίγο, άλλοτε πολύ. Η πρόσβαση ήταν προβληματική με μια επικίνδυνη σκάλα ενώ και ο χωματόδρομος που κατέβαινε μέχρι ένα σημείο ήταν πηγή προβλημάτων. Δύσκολα έφευγες με το αυτοκίνητο αλώβητο από εκεί.
Μετά το σεισμό έκλεισε η πρόσβαση στην παραλία. Έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης αυτό από κάποιους στον Αγ. Νικήτα που χρέωναν 400 – 500 ευρώ για να σε πάνε εκεί με βάρκα. Είχα χρόνια να πάω στη Λευκάδα, ο λόγος απλός με ενοχλεί αφάνταστα το επικίνδυνο οδικό δίκτυο. Δρόμοι αφημένοι στην τύχη τους, με ελλιπή σήμανση, προβληματικό οδόστρωμα (λείο γεμάτο λακκούβες) και χιλιάδες παγίδες. Την επισκέφτηκα αυθημερόν μόνο και μόνο για τους Εγκρεμνούς. Μάλιστα με αξίωσε ο Θεός να έχει μια σπάνια λαδιά εκείνη τη μέρα. Μια μέρα στον παράδεισο.
Αφού υπέμεινα το χάλι της διέλευσης από την πόλη της Λευκάδας, οπλίστηκα με υπομονή για να αντιμετωπίσω το επαρχιακό δίκτυο. Μου έφτιαχνε τη διάθεση η BMW 420 cabrio χάρη στην ενδοτικότητα της ανάρτησης και το ροπάτο κινητήρα της, αλλά και η παρέα. Πλησιάζοντας στους Εγκρεμνούς με εντυπωσίασε ότι υπήρχαν μερικοί χώροι στάθμευσης που εκμεταλλεύονταν ιδιώτες. Μη φανταστείτε για χωράφια μιλάμε αλλά με χαμόγελο. Επίσης αφήνεις το αυτοκίνητο σε θέση που δύσκολα θα έχεις δυσάρεστες εκπλήξεις επιστρέφοντας.
Κατηφορίζοντας λίγα μέτρα η πρώτη έκπληξη, πόρτα με λουκέτο στο δρόμο. Από κει και κάτω με τα πόδια περίπου 2 km σε καινούργιο δρόμο, εξαιρετικά στενό, χωρίς πουθενά χώρο στάθμευσης. Σχεδόν ούτε για αναστροφή δεν υπάρχει χώρος. Όπως κι αν έχει αντιλαμβάνομαι τους περιορισμούς που θέτει η μορφολογία και το σαθρό του εδάφους.
Τελειώνοντας η άσφαλτος ένας μεσήλικας είναι ήδη ξέπνοος και δεν έχει αρχίσει τα σκαλιά. Η σκάλα είναι μια θετική έκπληξη, φαρδιά, ασφαλής, κατασκευασμένη σε τμήματα που μπορεί εύκολα να αντικατασταθούν σε περίπτωση σεισμού. Το να φτάσεις κάτω είναι μια δοκιμασία χρειάζεται να είσαι γυμνασμένος. Πόσο μάλλον στην άνοδο.
Οι φωτογραφίες από τους Εγκρεμνούς με τη θάλασσα τόσο ήρεμη δεν είναι συνηθισμένες. Η άγρια ομορφιά του τοπίου γαληνεύει την ψυχή ιδιαίτερα το σούρουπο. Σε αποζημιώνει για το ζόρι της ανάβασης.
ΠΗΓΗ: https://www.mononews.gr/
The Author All posts
2 Σχόλια
Επισκέφτηκα κ εγώ την πανέμορφη Λευκάδα!!κ την δεύτερη μέρα διαμονης μας αποφάσισα να πάμε στους εκρεμνους…εξερετικη παραλία πανέμορφα νερά τιρκουάζ κρυσταλλινα που κ οι ξένοι θα ζήλευαν!!που να ξέραμε ότι θα είχαμε αυτήν την Οδύσσεια γιατί για να φτάσεις οκ αλλά για να φύγεις;;πως θα φύγεις;;;
Σάββατο 31/7/2021 κατέβηκα κι εγώ στους Εγκρεμνους(γυναίκα ετών 58) με το σύζυγό μου (ετών 62).Κατεβαίνοντας βλέπαμε όσους ανέβαιναν να σέρνονται…φοβήθηκα με αλλά συνεχίσαμε…σιγά σιγά καταλάβαμε ότι ειμασταν οι πιο μεγάλοι σε αυτό το ανεβοκατέβασμα…Φτάσαμε .Ωραία τιρκουάζ νερά μέσα σε μια έρημο με πίσω το βράχο και ο καθένας με μια ομπρέλα…μεγάλο Κάμα και δύο ψυγεία με νερά για όλη την παραλία…Που να χαρείς το μπάνιο όταν σκεφτόμουν τι με περιμένει στην ανάβαση…Ανεβήκαμε τελικά οι μεσηλικοι και φτάνοντας στο παρκιν φιλουδαμε το χώμα σαν τους ξενιτεμενους.Τωρα σας ρωτώ: ήταν αυτο απολαυστικο μπάνιο; Δεν υπάρχουν τέτοια μέρα σε νορμάλ παραλία νομίζετε;Α. για να μην σας πω ότι δεν υπάρχει κάδος σκουπιδιών και μαζί με τα ταλαίπωρα κορμιά μας ανεβάσαμε και τα σκουπίδια μας.Δεν συστήνω αυτό το μαρτύριο.Μια φωτογραφία από ψηλά και τέλος Ένα τελεφερίκ θα χαλούσε το περιβάλλον;