Μια μικρή βόλτα στο παλιό χωριό των Καρυωτών

Θεσπέσια μέρα η σημερινή για μια βόλτα.  Η πρώιμη άνοιξη σε όλο το μεγαλείο της.

Το παλιό χωριό των Καρυωτών βρίσκεται σε λόφο ανατολικότερα του νέου οικισμού. Λιβαδάκια με μαργαρίτες και ανεμώνες απλώνονταν δεξιά και αριστερά του δρόμου που οδηγεί στο χωριό. Ένας δρόμος «ασφαλτοστρωμένος», στενός, ανηφορικός και με πολλές στροφές.

Οι πρώτες εικόνες του παλιού χωριού είναι η εκκλησία των Ταξιαρχών, η παλιά βρύση καθώς και  το κούτσουρο από τον παλιό και ονομαστό πλάτανο, που υπήρχε στο χωριό.

Ως ενοριακός και κοιμητηριακός ναός, οι Ταξιάρχες ήταν μία από τις πέντε εκκλησίες του χωριού η οποία κτίστηκε από την οικογένεια Σκιαδά. Στο εσωτερικό της υπήρχαν οι τάφοι των κτητόρων της…, Ο ναός αυτός αναφέρεται, για πρώτη φορά, στο ενετικό κτηματολόγιο του έτους 1725, αλλ’ η χρονολογία κατασκευής του ανάγεται σε βάθος χρόνου. Φαίνεται να κτίστηκε πάνω σε ιερό Νυμφών όπου, σύμφωνα με τα ευρήματα στον περίβολο του ναού, σε μικρής κλίμακας εκσκαφή το έτος 1970 ήρθαν στο φως πλείστα τεμάχια γυναικείων ειδωλίων ελληνιστικής εποχής και, επειδή στο σημείο αυτό υπάρχει φυσική πηγή, είναι πολύ πιθανό τα ειδώλια να προέρχονται από το ιερό των Νυμφών που υπήρχε στον χώρο αυτό.*

Πέτρινοι μισογκρεμισμένοι τοίχοι σπιτιών ίσα που ξεχωρίζουν ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση.

Η θεά  από τα περισσότερα σημεία είναι μαγευτική.

Το χωριό εγκαταλείφθηκε οριστικά μετά το μέσον της δεκαετίας του 1950 λόγω κινδύνου κατολίσθησης. Υπάρχει ένας τεράστιος βράχος ο οποίος  στην περίπτωση σεισμού θα μπορούσε να αποβεί καταστροφικός για το χωριό.

Οι κάτοικοι του παλιού χωριού με την αρωγή του κράτους εγκαταστάθηκαν πέριξ των Αλυκών Αλεξάνδρου. Μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 1980 που σταμάτησε η λειτουργία τους,  οι Αλυκές αποτέλεσαν την βασική πηγή εισοδήματος για τους κατοίκους.

(Σε όσα χωριά έχουν εγκαταλειφθεί στην ευρύτερη περιοχή μας, Ρεκατσινάτα, Ρουπακιάς, παλιά Πλαγιά, ως λόγος εγκατάλειψης αναφέρεται σε όλες της περιπτώσεις ο κίνδυνος κατολισθήσεων. Επειδή σε κανένα από τα παραπάνω  δεν έχει σημειωθεί  μέχρι σήμερα κατολίσθηση,  συμπεραίνουμε πως ο «κίνδυνος κατολίσθησης» ήταν μάλλον η αιτιολογία, που στερεότυπα χρησιμοποιούσαν οι Αρχές στις περιπτώσεις μετοίκησης οικισμών.)

* Πηγή: