Στο καφενείο του Φρυά της 10ετιας του ΄50

 Νίκος Ασπρογέρακας, Φιλόλογος

Ένα καλοκαίρι  τέλος της 10ετιας του ’50. Βράδυ στην πλατεία του Φρυά, στο καφεπαντοπωλείο του Νίκου Κτενά (Τσενά), τέσσαρες φίλοι χωριανοί απολαμβάνουν την μπίρα τους πάνω στο ξύλινο τραπέζι. ‘ Άξιον εστί το ξύλινο τραπέζι η μπίρα η ξανθή στη Δύση του ηλίου’  για να παραφράσω  το δοξαστικό από το άξιον εστί του Ελύτη.

Ήταν η εποχή που στα χωριά οι θαμώνες των καφενείων είχαν απαρνηθεί το κρασί, το ούζο-και κυρίως το ξερολούκουμο- και δοκίμαζαν το νεοφερμένο ποτό στο κοντόχοντρο μπουκαλάκι της FIX. Στη φωτογραφία από αριστερά σας προς τα δεξιά: Ασπρογέρακας Κώστας,  Βασίλης Αραβανή, Χρίστος Λιβιτσάνος, Βαγγέλης Ασπρογέρακας (Λογοθέτης) και τα δυο αγόρια του Στάθης και Αριστοτέλης. Όλοι τους έχουν αποδημήσει, πλην του Αριστοτέλη (Τέλη), που διατηρεί το μοναδικό εναπομείναν καφενείο της πάλαι ποτέ ένδοξης πλατείας”