Το ένα, τα λίγα, τα πολλά

Γράφει ο Απόστολος Βεργής

Το ένα, τα λίγα, τα πολλά, μια καθημερινότητα ως πρόβλημα στον κόσμο τής φωτογραφίας. Τώρα την άνοιξη ένα άνθος δέντρου, τέσσερα – πέντε απ’ αυτά ή όλα τα ανθάκια του δέντρου. Το ίδιο συμβαίνει το φθινόπωρο, με τα κίτρινα φύλλα να παίρνουν τη θέση των ανθών. Το καλοκαίρι μια βάρκα, δυο – τρεις ή μήπως όλο το λιμάνι; Και το χειμώνα πόση γύμνια; Ένα γυμνό δέντρο ή κάμποσα; Ή μήπως ένα ολόκληρο δάσος από σιλουέτες;

Ο φωτογράφος τι να επιλέξει; Τα πολλά; Τα πολλά ως τι; Ως μάζες; Ως γενικότητες; Τη ζωή κοιτάζοντάς την από ψηλά; Τα λίγα; Τα λίγα στα οποία ομνύουν οι μινιμαλιστικές τάσεις τού σήμερα; Τα λίγα μέχρι να φτάσουμε στο εν; Στη μονάδα; Στο πρόσωπο; Στη λεπτομέρεια; Στην μοναδικότητα που κουβαλά ενίοτε τεράστιες δυνάμεις;

Για το με ποιο τρόπο κινείται τελικά ο εκάστοτε φωτογράφος δεν υπάρχουν συγκεκριμένες συνταγές. Αναλόγως τι ματιά τού καθενός, το γούστο του, την όρεξη που ‘χει να ψάξει και να βρει. Η δικιά μου η θέση βρίσκεται στο ψάξιμο και στις δοκιμές. Συνήθως φωτογραφίζω πλάνα του ιδίου θέματος πότε γενικά και πότε εξειδικευμένα, χρησιμοποιώντας πολλές τεχνοτροπίες, διαλέγοντας εντέλει, από όλες τις λήψεις, τις εικόνες που με αντιπροσωπεύουν για να τις παρουσιάσω στο κοινό, αδιαφορώντας το αν είναι η μια μινιμαλιστική κι η άλλη ολιστική, διαπιστώνοντας ότι μια από τις χάρες των τεχνών είναι πως δεν υπάρχει μόνο μια συνταγή που να δίνει αποτελέσματα καλά.

Και το ένα, και τα λίγα, και τα πολλά είναι αντικείμενα τής τέχνης τής φωτογραφίας. Δουλεύοντας ποικιλοτρόπως φέρνουμε στην επιφάνεια όμορφα έργα – και το ταξίδι συνεχίζεται με περισσότερες εικόνες κάθε μέρα μπρος στα μάτια μας να μας ζητούν να αποκρυπτογραφήσουμε τα μυστικά τους…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ 

*Οι φωτογραφίες είναι έργα μου με μια, λίγες και πολλές βάρκες – καράβια.