Δημοσιογράφος, Άφρων, Ωνάσης. Τρεις παρόμοιες ιστορίες

Νίκος Ασπρογέρακας, φιλόλογος

Κατάπληξη προξένησε, πιστεύω στο πανελλήνιο, η αμύθητη περιουσία που άφησε, μετά την αποδημία του, γνωστός Έλληνας μεγαλοδημοσιογράφος, κάτοικος τον τελευταίο καιρό στο πριγκιπάτο του Μονακό. Ακίνητα σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, σε αμερικανικές μεγαλουπόλεις, αλλά και στη χώρα μας (Κηφισιά,  Μύκονο, Κέρκυρα, Ακρόπολη). Αφήνω στην άκρη την, όπως διαδίδεται, ανυπολόγιστη κινητή περιουσία του. Η πανδημία, την οποία περιγελούσε, τον εκδικήθηκε και του στέρησε και τη δόξα να εισαχθεί  το νεοϊδρυθέν κόμμα του στην Ελληνική Βουλή κατά την προσεχή εκλογική αναμέτρηση. Χόρεψε  με τον COVID-19  το τελευταίο ταγκό της ζωής του. Δε είναι δικό μου μέλημά να σχολιάσω τις μεθόδους απόκτησης του μυθικού πλούτου, αλλά έργο άλλων. 

Η περίπτωση μού θύμισε μια παραβολή, του άφρονα πλουσίου, που διδαχτήκαμε στην παιδική μας ηλικία, στο δημοτικό. Όταν αυτός γέμισε τις ανακαινισμένες του αποθήκες με άπειρα αγαθά, απευθύνθηκε  στην ψυχή του  το  βράδυ στο κρεβάτι του: «έχεις πολλά αγαθά κείμενα εις έτη πολλά. Αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου». Λογάριαζε όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί το ίδιο βράδυ παρουσιάστηκε ο Θεός και του ανακοίνωσε το τέλος της επίγειας ζωής  καταλήγοντας με τη φράση : «ἃ δ’ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;». Τουτέστιν « όσα μάζεψες ποιος θα τα έχει».

Φίλος μου από το Βλυχό Λευκάδας, ο Κ.Σ. ήταν παρών σε ένα περιστατικό, το οποίο μου διηγήθηκε και σας το μεταφέρω: Όταν ο Αρ. Ωνάσης, στη δεκαετία του ΄60, αγόρασε το Σκορπιό, όντας ήδη πλούσιος, πίνοντας καφέ με χωρικούς σε καφενείο του Νυδριού και χαριτολογώντας τους ζήτησε να μαντέψουν το ύψος της περιουσίας του. Η σωστή απάντηση θα αμείβονταν με χίλιες δραχμές. Αφού τρεις-τέσσερες ανέφεραν κάποια υπερβολικά ποσά, ένας γέρος πήρε ένα ξύλο, χάραξε στο χώμα το περίγραμμα ενός τάφου 1X2 μέτρα και του είπε: «αυτά έχεις, αυτά θα πάρεις, τα δύο μέτρα γης». Και κέρδισε το χιλιάρικο του στοιχήματος. Κοινό επιμύθιο:  όλα εδώ θα μείνουν και όπως γράφει ο υμνωδός Ιωάννης Δαμασκηνός:  «Ου παραμένει ο πλούτος, ου συνοδεύει η δόξα…..πάντα ταύτα εξηφάνισται».