Είναι υπερβολή το #CancelArachova;

Η ανοχή των τοπικών κοινωνιών δεν αφορά μόνο περιστατικά κακοποίησης ζώων, απλώνεται σε ένα σωρό ζητήματα. Δεν ξέρω αν το κάλεσμα σε μποϊκοτάζ στην Αράχωβα είναι υπερβολή, αλλά σίγουρα είναι μια ακόμα πίεση σε όσους συντηρούν αυτό το απόστημα, αρνούμενοι να το σπάσουν και να βαδίσουν στον δρόμο ενός κοινού συμφέροντος

Λίλα Σταμπούλογλου

Ο δράστης της αποτρόπαιης πράξης στην Αράχωβα, ο οποίος βασάνισε και βίασε έναν σκύλο Χάσκι μέχρι θανάτου, αντιμετωπίζει ποινή κάθειρξης έως και δέκα χρόνια, μαζί και χρηματική ποινή έως 50.000 ευρώ. Ο νόμος προβλέπει ακόμα ότι ο δράστης θα εγγραφεί στο μητρώο παραβατών, που σημαίνει ότι θα του απαγορευτεί να βρίσκεται κοντά σε ζώα από μια υπεύθυνη θέση.

Ολα αυτά, όμως, όταν βρεθεί ποιος είναι και οδηγηθεί ενώπιον της Δικαιοσύνης. Η αρμόδια αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει διατάξει κατεπείγουσα έρευνα για τη σύλληψή του, οι τοπικές αστυνομικές αρχές και ο δήμος είναι στο πόδι, αποφασίστηκε να γίνει άρση απορρήτου στις επικοινωνίες, ενώ στην περιοχή μετέβη και κλιμάκιο της Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής, προκειμένου να έχει συμβουλευτικό ρόλο στις έρευνες.

Η τεράστια αυτή κινητοποίηση θα ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας πριν από μία δεκαετία. Είναι προφανές ότι έχουμε διανύσει απόσταση από τότε έως σήμερα, όσον αφορά την ευαισθητοποίησή μας απέναντι στα ζώα, σε επίπεδο κοινωνίας αλλά και νόμων. Το Διαδίκτυο έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στη θετική εξέλιξη, γιατί ανακυκλώνει την πληροφορία και αναδεικνύει την άποψη. Σε κάθε περιστατικό κακοποίησης ζώου, η κοινή γνώμη είναι εκεί, έτοιμη να κάνει το θέμα τάση στα κοινωνικά δίκτυα και να απαιτήσει δικαίωση.

Η κακοποίηση και δολοφονία του Χάσκι έχει δημιουργήσει ένα διαδικτυακό κύμα οργής, που φτάνει μέχρι και σε κάλεσμα για μποϊκοτάζ στην Αράχωβα. Το hashtag #cancelarachova καλεί τους πολίτες να μην την επιλέξουν ως γιορτινό προορισμό, και αν έχουν ήδη κλείσει διακοπές εκεί, να τις ακυρώσουν. Κάποιοι το έχουν ήδη κάνει.

Μετά τις διαστάσεις που πήρε το θέμα, οι ξενοδόχοι αντέδρασαν, λέγοντας ότι αυτά είναι «μηνύματα μίσους και ιδεοληψίας», και υποστήριξαν ότι δεν συγκαλύπτουν κακουργηματικές πράξεις σε ζώα. «Με τη λογική αυτή, μην ξαναπάμε στη Σαλαμίνα διότι έγινε ανθρωποκτονία» κατέληγαν στην ανακοίνωσή τους.

Το μποϊκοτάζ πυροδοτήθηκε από την υποψία ότι η τοπική κοινωνία γνωρίζει ποιος είναι ο δράστης αλλά τον συγκαλύπτει, κάτι που κατήγγειλαν φιλοζωικές οργανώσεις, αλλά και κάτοικοι, οι οποίοι έσπευσαν να δημοσιεύσουν στα κοινωνικά προφίλ τους την εμπειρία τους. Ενας έγραψε ότι υπάρχει εδώ και χρόνια ομάδα που βασανίζει και σκοτώνει ζώα στην περιοχή, και ότι όλοι το ξέρουν αλλά κανείς δεν μιλάει, γιατί αν μιλήσει, πέφτουν να τον φάνε. Αρκετοί, μάλιστα, σχολιάζουν αρνητικά και τον τρόπο με τον οποίο ο δήμος διαχειρίζεται τα αδέσποτα.

Πριν μιλήσουμε για υπερβολές όσων βάζουν στο ίδιο τσουβάλι μια ολόκληρη τοπική κοινωνία, ζητώντας ένα τουριστικό μποϊκοτάζ εν μέσω εορτών, ας λάβουμε υπόψη ότι η συγκάλυψη, ειδικά όσων βασανίζουν ζώα, είναι μια μάστιγα της επαρχίας. Στη μεγαλούπολη, όπου δεν γνωρίζεις τον διπλανό σου, το φαινόμενο δεν είναι τόσο έντονο, αλλά στις πόλεις και στα χωριά της ελληνικής υπαίθρου συμβαίνει κατά κόρον. Η γνωριμία δημιουργεί σχέσεις αλληλοπροστασίας, ακόμα και εκεί που δεν πρέπει: είναι ο πελάτης μου, είναι το παιδί του κουρέα μου, είναι ο φούρναρης που μας κερνάει τυρόπιτες, είναι ο αδελφός του φίλου που τα πίνουμε στο καφενείο, και πάει λέγοντας.

Δεν φταίνε, βεβαίως, όλοι για αυτή την κατάσταση, αλλά μια μερίδα της τοπικής κοινωνίας που δυσκολεύεται να αξιολογήσει τις καταστάσεις σωστά και να διαχωρίσει κάποια πράγματα στο μυαλό της. Αν το έκανε, θα καταλάβαινε ότι το να καταγγέλλεις το κακώς κείμενο, από όπου κι αν προέρχεται, είναι κάτι που τους συμφέρει όλους και μόνο καλό κάνει στον τόπο.

Αν όντως υπάρχουν άτομα που βασανίζουν ζώα στην Αράχωβα, και η κοινωνία τους γνωρίζει, θα έπρεπε να τους έχει καταγγείλει εδώ και καιρό. Αν κάποιοι γνωρίζουν ή υποψιάζονται ποιος είναι ο δράστης της δολοφονικής κακοποίησης του σκύλου, θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή να έχουν πάει στο αστυνομικό τμήμα της πόλης και να το αναφέρουν. Η σκληρή στάση της κοινής γνώμης είναι η απάντηση στην απουσία της άμεσης αντίδρασης που θα έπρεπε να έχει μια τοπική κοινωνία απέναντι στον διπλανό της που παρανομεί, κακοποιεί, εγκληματεί.

Η ανοχή των τοπικών κοινωνιών δεν αφορά μόνο περιστατικά κακοποίησης ζώων, απλώνεται σε ένα σωρό άλλα πράγματα. Είναι ένα κακό σπυρί που πρέπει να σπάσει. Δεν ξέρω αν το κάλεσμα σε μποϊκοτάζ στην Αράχωβα είναι υπερβολή, αλλά σίγουρα είναι μια ακόμα πίεση σε όσους συντηρούν αυτό σπυρί γεμάτο πύον, αρνούμενοι να βαδίσουν στον δρόμο ενός κοινού συμφέροντος.

Πηγή: Protagon.gr