Θύμησες από έναν Καλό Άνθρωπο, τον Βησσαρίωνα Κονιδάρη…

Πάνε πάνω από τριάντα χρόνια που γνώρισα τον μπαρμπα-Βεσσάριο και την οικογένειά του. Με το γιο του, τον Βασίλη, πηγαίναμε μαζί σχολείο. Ο μπαρμπα-Βεσσάριος ήταν ένας άνθρωπος γελαστός, πάντα ευδιάθετος και καλοσυνάτος. Εκεί, στο παλιό ΚΤΕΛ, στον Πίσω Μώλο όπου βρίσκεται το πατρικό μου, η συναναστροφή μας ήταν καθημερινή. Με τον συχωρεμένο τον πατέρα μου ήταν συχνά παρέα, έκαναν το καλαμπούρι τους πίνοντας τον καφέ τους στο καφενείο.

Τώρα θα συναντηθούν ξανά, πάλι παρέα και καλαμπούρι θα κάνουν.
Καλό σου ταξίδι μπαρμπα-Βεσσάριε…

Τα βαθύτατα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του Βησσαρίωνα Κονιδάρη.

Δημήτρης Γ. Γαρύφαλλος