Με Άρωμα OLD NAVY!

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Έκλεισε λέει το Old Navy παίρνοντας μαζί του δεκάδες στιγμές της Λευκαδίτικης ζωής μας! Έκλεισε κλέβοντας τις γεύσεις και τις μυρωδιές της παραδοσιακής πίτσας του Πανταζή που το όνομά της δεν θα ξαναγίνει.

Το OLD NAVY στήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 70 και ήταν η πρώτη καφετέρια που άνοιξε στην πόλη μας. Στεγαζόταν στο σημερινό Μποσκέτο και ήταν ιδέα του περίφημου Μίκυ με τα παιδικά ρούχα, του μακαριστού Αθάνατου με τα γεωπονικά προϊόντα και του λατρεμένου Πανταζή που μόλις είχε γυρίσει από τα καράβια και έφερε λίγα λεφτουδάκια να επενδύσει. Ήταν και οι τρείς τους ταγμένοι στο ΠΑΣΟΚ, πράσινοι και προοδευτικοί.

Εκεί λοιπόν οι Λευκαδίτες έμαθαν το ανάμεικτο τοστ, εκεί έμαθαν την πίτσα, εκεί δοκίμασαν για πρώτη φορά κοκτέιλ σε ποτά. Μόνο το καφενείο του Κορώτου ήξεραν μέχρι τότε με τις πλαστικές πλεγμένες πολυθρόνες που μάλιστα έκλεινε στις 10 το βράδυ και σκούπιζαν κάτω από τα πόδια σου τα παιδιά του μαγαζιού (« κάτσε μαρή όσο θέλεις αφού σκουπίσω» έλεγε το γκαρσόνι κι εμείς ξεκαρδιζόμασταν στα γέλια!)

Οι καρέκλες του OLD NAVY ήταν Φερ Φορζέ, πρωτοφανής πολυτέλεια και αισθητική πρωτοπορία. Σκοτωνόμασταν να πιάσουμε καρέκλα, να πάμε από νωρίς για να έχουμε θέα. Όλη η νεολαία σύχναζε το βράδυ εκεί και αργότερα τη νύχτα καταλήγαμε στο BARINO.

Εκεί ήρθε και με βρήκε ο Τέντυ μάλιστα αφού με είχε εντοπίσει στη ντισκοτέκ την προηγούμενη νύχτα. Εκεί με ρώτησε το όνομά μου και μου είπε το αμίμητο: με τέτοιο όνομα φαντάζομαι τι κόμπλεξ θάχεις…

Το OLD NAVY ήταν το χιπ μέρος της νεολαίας καθότι δεν υπήρχαν τότε τα μπαράκια της παραλίας και η διασκέδαση περιοριζόταν στους καφενέδες της πλατείας και στο ζαχαροπλαστείο του ΛΑΜΠΡΟΥ με τους περίφημους λουκουμάδες!

Αργότερα οι συνεταίροι αγοράσθηκαν από τον Πανταζή μας που τάχθηκε στην κουζίνα του OLD NAVY και την έκανε πιο ελληνοκεντρική. Πρώτα μεταφέρθηκε κοντά στο ξενοδοχείο Σάντα Μαύρα κι αργότερα στη δυτική παραλία όπου παρέμεινε με ποικίλες νοστιμιές μέχρι το τέλος.

Ο Πανταζής ερωτεύθηκε τη συμμαθήτρία μας τη Μαύρα, την παντρεύτηκε κι έκαναν δυό άξιους γιούς που δούλευαν μαζί τους από νεαρή ηλικία. Ο Πανταζής έμεινε ταγμένος να υπηρετεί την παραδοσιακή πίτσα του που δεν την αλλάζαμε με τίποτε. Ακόμη την ονειρεύομαι με την τραγανή ζύμη, τη μπόλικη σάλτσα ντομάτα και το γλυκό τυρί της.

Ο Πανταζής  ίδρωνε στην κουζίνα τα καλοκαίρια με τη Μαύρα του. Αγόγγυστα υπηρετούσε την μαγειρική του. Υπέροχος οικοδεσπότης , χαμογελαστός έβγαινε πάντα να μας χαιρετήσει και να μας ευχαριστήσει που τον προτιμήσαμε.

Τώρα ο Πανταζής και η Μαύρα αποσύρονται από την ενεργό εστίαση για να χαρούν επιτέλους τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Ελπίζω να μετέφεραν στους γιούς τους τα μυστικά της πίτσας του OLD NAVY!

Το εστιατόριο έκλεισε αλλά οι μυρωδιές του θα πλανώνται στο χώρο να θυμίζουν για πάντα την πίτσα του OLD NAVY!