Μια εν δυνάμει χωματερή;

Προχθές το βράδυ βαδίζοντας στο πεζοδρόμιο της οδού Φιλοσόφων, λίγο πριν πέσει το σκοτάδι, έγινα αυτόπτης μάρτυρας ενός πολύ συνηθισμένου φαινομένου που βρωμίζει τον τόπο μας και του δίνει τριτοκοσμική χροιά.

Λίγο πριν φτάσω στου Αργυρού, στο σημείο που ο Δήμος έχει τοποθετήσει 5 μπλε κάδους, είδα να σταματά ένα φορτηγάκι  -τύπου Αγροτικού- με γεμάτη καρότσα. Κατέβηκαν δυο άντρες και με σπουδή άδειασαν το περιεχόμενο της καρότσας πάνω στο πεζοδρόμιο, στο οποίο προϋπήρχαν -όπως είδα-  πολλά συμπράγκαλα έξω από τους κάδους.

( Στο πεζοδρόμιο πρέπει να παρέμεινε από κάποια εργασία του  δρόμου ένας σάκος άμμου. Αυτό αποτέλεσε το έναυσμα ώστε να μεταβληθεί με τον καιρό, σε χώρο εναπόθεσης κάθε αχρείαστου.)

Βαδίζοντας στο απέναντι πεζοδρόμιο και με σκοτάδι, δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω τι ακριβώς…  καλούδια άφησαν.

Οι κάδοι ήταν ήδη ξέχειλοι από ολόκληρες κούτες, αλλά όπως κατάφερα να ακούσω, όσο απομακρυνόμουν, αυτά που πετούσαν έκαναν κρότο -θόρυβο, άρα η θέση τους δεν ήταν οι μπλε κάδοι, ακόμα κι αν ήταν άδειοι. Περισσότερο για υλικά από επισκευή σπιτιού μου φάνηκαν.  Στην επιστροφή νύχτα πια, τραβήχτηκαν οι φωτογραφίες.

 Εντάξει, ούτε οι πρώτοι είναι, ούτε οι τελευταίοι. Γενικότερα, επειδή το φαινόμενα είναι σύνηθες, πρόκειται για κακομαθημένους πολίτες,  πολίτες  λαϊκιστών δημάρχων που συνεχώς και διαχρονικά τους χαϊδεύουν και δεν τους κακοκαρδίζουν.  Έχουν μόνο δικαιώματα και αδιαφορούν για τις υποχρεώσεις τους.

  Στις κατ΄ ιδίαν συζητήσεις τους, μπορεί,  να δηλώνουν πως ανήκουν σε αυτούς που ζητούν «αλλαγή, γιατί δεν πάει άλλο», φτάνει όμως  να μην θίγει τους ιδίους, ή  να τους υποχρεώνει   να αλλάξουν συμπεριφορά.

Οι άνθρωποι σε όλον το κόσμο είναι πλασμένοι από το ίδιο υλικό. Αυτό που διαφοροποιεί τις συμπεριφορές απέναντι στο κοινωνικό σύνολο στις άλλες χώρες, είναι οι εφαρμογή των νόμων και βεβαίως η  τιμωρία. Στην παραπάνω περίπτωση  π.χ. ένα  γερό πρόστιμο.

 Και δεν είναι «θέμα  Παιδείας» όπως με κάθε ευκολία εκστομίζουμε σε αντίστοιχες περιπτώσεις και ξεμπερδεύουμε με ευκολία. Γιατί, τα πρόστιμα, η τιμωρία, είναι μέρος της Παιδείας. Εκπαιδεύω…

Όσο για τους Δημάρχους, είναι πιο λαοφιλές να ζητούν  διαρκώς  «προσλήψεις στην καθαριότητα, περισσότερα απορριμματοφόρα»,  από το να δυσαρεστούν δημότες «καλομαθημένα παιδάκια», απαιτώντας με κάθε τρόπο να γίνουν κοινωνοί και συμμέτοχοι (με κάθε έννοια) στο θέμα των απορριμμάτων.

Σήμερα οι μπλε κάδοι άδειασαν και  ό,τι υπήρχε σε χαρτόνι απομακρύνθηκε, αλλά η κατάντια πέριξ αυτών παραμένει: καναπές, στρώμα, σάκοι με μπάζα…