Μπήκαν… σκύλοι και στο Ηρώο της πόλης!

Πολύ θυμωμένος πρέπει να ήταν ο φίλος που νωρίς το πρωί της Κυριακής επιστρέφοντας από τον πρωινό του περίπατο, μου έστειλε στον messenger  το παρακάτω μήνυμα: «αν θέλεις να δεις πως ο εξυπνότερος (και προοδευτικότερος και επαναστατικότερος και αγωνιστικότερος και πολυνίκης) λαός του κόσμου (και ειδικότερα ο καλυτερότερος όλων ο της Λευκάδας) καταφέρνει μ’ ένα χε…ιμο να εξευτελίσει την έννοια της φιλοπατρίας και της ζωοφιλίας, πάρε τη φωτο σου τώρα και πήγαινε στο μνημείο του αγνώστου. Τα λόγια δεν μπορούν να εκφράσουν αυτό που θα δεις».

Πήγαμε προς το μεσημεράκι και τραβήξαμε φωτογραφίες. Είχε δίκιο ο φίλος. Δεν θα μείνει τίποτα αμαγάριστο στην πόλη μας. Όσοι κάνουν τακτικούς περιπάτους στην πόλη, είτε στο δρόμο της Μαρίνας άλλα και όπου υπάρχει χορταράκι και πρασινάδα, οι άνθρωποι και τα κακά των σκύλων πάνε… δίπλα δίπλα. Είναι πολλοί οι συμπολίτες μας που δεν διαθέτουν κοινωνική συνείδηση.

 Αλλά και μέσα στο Ηρώο! Πάνω σε ένα μνημείο!  

Που να ξέρει το «ζώο» τι συμβολίζει αυτό το μνημείο! Τοποθετήθηκε σχετικά πρόσφατα, τον Αύγουστο του 2019. Καλοί Έλληνες και Λευκαδίτες ήρθαν από τη Μελβούρνη της Αυστραλίας και με δικά τους έξοδα τίμησαν έναν Λευκαδίτη, που σκοτώθηκε από τους Ναζί στην μάχη της Κρήτης, στις 24 Μαΐου 1941, πολεμώντας στο πλευρό συμμαχικών δυνάμεων Αυστραλών και Νεοζηλανδών. Πρόκειται για τον Δημήτρη Ζαμπέλη.

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Γεράσιμου Ζαμπέλη, από το Μαραντοχώρι Λευκάδας. Ο Γεράσιμος είχε μεταναστεύσει  στην Αυστραλία στις 26 Οκτωβρίου 1901. Παντρεύτηκε τη Louisa-Elizabeth Sievers και εγκαταστάθηκαν στη Μελβούρνη. Όπως αναφέρουν οι έλληνες της Αυστραλίας: «Η έρευνα και η εντόπιση στρατιωτών, εν προκειμένω με ρίζες στη Λευκάδα, δεν ήταν και δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάστηκε ενδελεχής μελέτη και προφορική αναζήτηση για να διασταυρωθούν ονόματα και πληροφορίες που οδηγούν στη Λευκάδα. Και τούτο, γιατί πολλά επίθετα αγγλοποιήθηκαν, άλλα φέρουν λάθη είτε από άγνοια είτε κατά την αντιγραφή και άλλα είναι δηλωμένα με τόπο καταγωγής μόνο ΕΛΛΑΔΑ».

Την Τετάρτη 7 Αύγουστου 2019,το απόγευμα, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου από τον τότε, για λίγο καιρό, δήμαρχο Μάρκο Νικητάκη. Η εκδήλωση έγινε μάλλον στα μουλωχτά, γιατί όσο κι αν ψάξαμε στην ιστοσελίδα δεν βρήκαμε ανακοίνωση του Δήμου ούτε πριν, ούτε και μετά την εκδήλωση. Η πληροφόρησή μας για όλα τα παραπάνω έγινε από την ελληνόφωνη εφημερίδα της Αυστραλίας «Νέος Κόσμος».

Όχι πως αν τα «ζώο» γνώριζε την ιστορία θα άλλαζε κάτι, αλλά θεωρήσαμε χρήσιμο να την αναφέρουμε για να γνωρίσουμε έναν γενναίο συμπατριώτη μας αλλά και τους Λευκαδίτες της Αυστραλίας που για πολλά χρόνια έκαναν έρευνες, ήρθαν στο Μαραντοχώρι ψάχνοντας συγγενείς του, διοργάνωσαν τιμητικές εκδηλώσεις στη μνήμη του στην Αυστραλία και δέχτηκαν εγκάρδια συγχαρητήρια για τον γενναίο Έλληνα Λευκαδίτη από την Αυστραλιανή κυβέρνηση.

Είναι γνωστό σε όσους αγαπούν αυτή την πόλη πως η θέση που επιλέχτηκε να μεταφερθεί το Ηρώο το (1968), σήμερα έχει αποδειχτεί πως είναι η χειρότερη. Αλλά πέρα της θέσης, γενικότερα το Ηρώο δεν έχει την αντιμετώπιση που θα έπρεπε να έχει ως μνημείο που είναι. Οι Ήρωες πρέπει να παίζουν  κεντρικό ρόλο στην ζωή της πόλεως, προσδίδοντας μια συλλογική ταυτότητα για τους κατοίκους της. Σε μας είναι ένα ξέφραγο αμπέλι.

Και αφού οι δημότες ούτε εκπαιδεύονται αλλά ούτε και τιμωρούνται για τις πράξεις που έχουν αντίκτυπο στην κοινωνία, μήπως να το φράξουμε;

Σχετικά άρθρα:
O Πολιτιστικός Λευκάδας τίμησε τους Λευκαδίτες ANZACs
Λευκαδίτες στον Αυστραλιανό Στρατό κατά τον Α’ & Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
Ταξίδι στη Λευκάδα στην μακρινή πατρίδα του στρατιώτη James Ζαμπέλη
Αποκαλυπτήρια μνημείου για τους Λευκαδίτες που έλαβαν μέρος στις Αυστραλιανές Ένοπλες Δυνάμεις στο Α & Β Παγκόσμιο Πόλεμο