Οι δήμαρχοι, οι πολίτες και τα «μεγάλα έργα»

Τα τελευταία χρόνια δείχνει να χωρίζει άβυσσος τις απόψεις των δημοτών  και των αυτοδιοικητικών όσον αφορά τα «μεγάλα έργα» και την ανάπτυξη στον τόπο μας. Μοιάζει λες και ζουν σε άλλον πλανήτη. Αυτά που εμείς θεωρούμε «μεγάλα» και σημαντικά  έργα, αυτοί τα παραγνωρίζουν. Αντίθετα, οι προτιμήσεις τους για έργα βιτρίνας με υψηλό προϋπολογισμό βρίσκονται μακριά από τις ανάγκες των πολιτών αλλά και του νησιού, τουλάχιστον, μέχρι να  λυθούν τα προβλήματα της καθημερινότητας.

Θυμίζω κάποια ενδεικτικά παραδείγματα.

1) Το αγκυροβόλιο της Βασιλικής ξεκίνησε το 2013. Όχι μόνο δεν τελείωσε ακόμα αλλά είναι άγνωστη και η τύχη του. Το 2017 αντί για επίσπευση των εργασιών του, αποφασίστηκε η δημιουργία προβλήτας στον ένα μόλο του για οχηματαγωγά πλοία, για να εξυπηρετείται η Κεφαλονιά. Εμπνευστής του συγκεκριμένου έργου είναι ο πρώην Περιφερειάρχης, Κεφαλλονίτης, με την σύμφωνη γνώμη των τότε δημάρχου και αντιπεριφερειάρχη. Το έργο μπήκε σε τροχιά υλοποίησης και ολοκληρώθηκε από την παρούσα δημοτική και Περιφερειακή Αρχή.

Πολλά δελτία τύπου ακολούθησαν, για  την ανάπτυξη της Βασιλικής ως διαμετακομιστικού κόμβου, με τον αντιπεριφερειάρχη να καμαρώνει, καθώς φωτογραφιζόταν στην προβλήτα. Και την κυρία Κράτσα να δηλώνει πως: «Η Βασιλική θα αλλάξει πρόσωπο και προοπτική». Τόνοι από μπετόν αλλοίωσαν βάναυσα την αισθητική του τοπίου και μετέτρεψαν έναν τουριστικό οικισμό  χαμηλής κλίμακας -με ειδίκευση στα θαλάσσια σπορ- σε ένα διαμετακομιστικό λιμάνι.

Φέτος η γραμμή λειτούργησε όλο το καλοκαίρι. Για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο περισσότερα από 40.000 αυτοκίνητα μεταφέρθηκαν από τη Βασιλική στην Κεφαλονιά, με επιστροφή. 40.000 αυτοκίνητα διέσχισαν το νησί μας από την μια άκρη στην άλλη, πριν καταλήξουν στη Βασιλική, επιβαρύνοντας ένα ήδη επιβαρυμένο οδικό δίκτυο.  Έργο επιζήμιο και βλαπτικό για ολόκληρο το νησί για το οποίο οι αιρετοί μας καμαρώνουν. Και στο πίσω μέρος του μυαλού τους ξέρετε τι έχουν; Να καταστρέψουν ολόκληρο το νησί δημιουργώντας τεράστιους δρόμους  ώστε  αυτό να αποτελέσει συνέχεια των μεγάλων αυτοκινητοδρόμων.

2) Το 2022 ο νυν δήμαρχος έβγαλε από τα συρτάρια ένα έργο που σχεδιάστηκε πριν από 20 χρόνια για την παραλία της πόλη μας,  χωρίς να ακολουθήσει ούτε μια απλή ενημέρωση και συζήτηση με τους πολίτες. Για την πόλη μας με τα τόσα προβλήματα, η ιεράρχηση του έργου καθώς και η χρησιμότητά του,  βρίσκεται στο τέλος της λίστας από τους πολίτες.

 Είχαν προηγηθεί δυο χρόνια απόλυτης απραξίας από την Δημοτική Αρχή. Περίμενε λοιπόν πως με το ξεπερασμένο από το χρόνο και τις συνθήκες της πόλης μας έργο, θα εντυπωσιάσει. Χωρίς να έχει προηγηθεί κυκλοφοριακή μελέτη και μέριμνα, όχι μόνο για τις επιπτώσεις του έργου στον ιστό της πόλης,   στην κίνηση στο ιστορικό  κέντρο, αλλά και σε χώρους στάθμευσης. Εξαιτίας αυτών των ελλείψεων η πόλη μας το φετινό καλοκαίρι μετατράπηκε σε ένα τεράστιο νεκροταφείο αυτοκινήτων και η ζωή ντόπιων και επισκεπτών,  σε κόλαση. Έτσι θα παραμείνει και στο μέλλον μέχρι να βρεθεί κάποιος που να μην βλέπει τα αυτοκίνητα σαν… γλάστρες που τις μετακινεί από την παραλία στο δρόμο του Κάστρου.

Οι πεζοδρομήσεις δεν γίνονται με το έτσι θέλω, πριν δημιουργήσεις  εναλλακτικούς τρόπους στάθμευσης.

Σε πόλεις με ιστορικό κέντρο, όπως η δική μας, γίνεται από τους δημάρχους συστηματική ενημέρωση και καμπάνια για την μη χρήση των αυτοκινήτων σε αυτά. Δημιουργείται αστική συγκοινωνία. Κάποιοι Δήμοι έχουν προμηθευτεί μικρά ηλεκτρικά χαμηλά και πανέμορφα λεωφορεία που κάνουν τις μεταφορές των πολιτών στα ιστορικά κέντρα. Η πόλη μας, όπως έχει περιμετρικό δρόμο, είναι ιδανική.

Κυρίως όμως, στις παρυφές της πόλης δημιουργούνται χώροι στάθμευσης. Αναφέρω ενδεικτικά, χωρίς να είμαι ειδικός: κοντά στο ΚΤΕΛ, στα Βαρδάνια, (κληροδότημα Σκένα), κοντά στο Νοσοκομείο,  στην περιοχή κοντά στου Ματαγιά κ.α. Αφού γίνουν αυτά, που είναι απολύτως απαραίτητα για την πολιτισμένη διαβίωση των ντόπιων και των επισκεπτών, τότε αναπλάθονται πλατείες χωρίς να δημιουργηθεί ασφυξία σε επιχειρήσεις, οδηγούς και πεζούς.

3) Όσον για  τον υποψήφιο κύριο Βεργίνη, καθώς δεν γνωρίζουμε τις σκέψεις και τις προτάσεις του, αντιγράφουμε από το προεκλογικό του σλόγκαν το γενικόλογο και κοινότυπο: «ανάπτυξη, ευημερία». Σε κάθε τόπο είναι ζητούμενο η ευημερία. Το νησί μας έχει ένα καλό βιοτικό επίπεδο σε γενικές γραμμές. Όσο για την ανάπτυξη έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο, εκεί  που η «ανάπτυξη» γίνεται… βλαπτική καθώς δεν είναι βιώσιμη και χρειάζεται εκ νέου προσδιορισμός τι είδους ανάπτυξη χρειάζεται το νησί. Οπότε;