Οραματικός ή ισοπεδωτικός τουρισμός;

Ζούμε σε εποχές χωρίς ηγεσία με καινοτόμες ιδέες, με έμπνευση, με διάθεση προσφοράς, με ζήλο κι επιμονή δημιουργίας. Κι αυτό γιατί μπροστά στην εικόνα εγκατάλειψης του τουριστικού περιπτέρου και του οινοποιείου, ο Δήμος & το ΤΑΟΛ θα είχαν αναλάβει πρωτοβουλίες πόσω μάλλον και συνεργασία μεταξύ τους!

Αλλά δυστυχώς επί δεκαετίες τα κτίρια αυτά με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική αξία το ένα και την ιστορική βιομηχανική αξία το άλλο αφέθηκαν στην “τύχη” τους (και στις καιρικές & θαλάσσιες συνθήκες) μένοντας σήμερα ερείπια (με αυξημένο κίνδυνο για τους περαστικούς) και υπενθυμίζοντας σε όλους ότι αποτύχαμε ως τοπική κοινωνία με τις προτεραιότητές μας (είτε εκλογή, είτε αδιαφορία, είτε πίεση προς τους αρμόδιους).

Η απάντηση λοιπόν της σημερινής “μειοψηφίας”, όπως σε άρθρο αθηναϊκού site αναφέρθηκε -(έχουν… αγωνία εκτός Λευκάδος για την είσοδο της πόλης μας)-  θα πρέπει να είναι η Λευκάδα της πολιτισμικής αξίας. Κι αυτό δεν είναι τα πολυάριθμα ‘rooms to let’ τοπικά (που έχουν ένα πεπερασμένο όριο) αλλά η επίγνωση της θέσης του νησιού ως πόλου στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή και στις επερχόμενες κοινωνικές, οικονομικές & περιβαλλοντικές συνθήκες.

Τις επόμενες δεκαετίες μέρος του σύγχρονου τουριστικού ρεύματος θα “πρασινίσει”. Δηλαδή οι επισκέπτες με μορφωτικό επίπεδο και επαγγελματική αποκατάσταση θα έχουν ολοένα και πιο έντονη περιβαλλοντική συνείδηση και θα ψάχνουν προορισμούς με υποδομές βιώσιμες, βιοκλιματικές, ενταγμένες στο φυσικό περιβάλλον & το κλίμα της περιοχής. Εν ολίγοις τοπικές κοινωνίες που σέβονται τον εαυτό τους (για να σεβαστούν και τον επισκέπτη & και ο ίδιος τελικώς να σεβαστεί το μέρος που φιλοξενείται).

Η Λευκάδα λοιπόν πέρα από στοιχειώδεις υποδομές όπως υδρευτικά & αποχετευτικά δίκτυα, που δε χρήζουν απλώς συντήρησης ή βελτιώσεων αλλά πλήρως εκσυγχρονισμού & επεκτάσεών τους, θα πρέπει να διαθέτει (και) υποδομές – πόλους σε μια σύγχρονη, όπως περιέγραψα προηγουμένως, λογική.

Έτσι μια πρόταση ειδική είναι ο Δήμος & το ΤΑΟΛ να προσεγγίσουν τα εν λόγω κτίριά τους ως ενιαίο σύνολο και να προχωρήσουν σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.) στη δημιουργία και λειτουργία ερευνητικού κέντρου – ενυδρείου της θαλάσσιας ζωής του Ιονίου. Όπως αντίστοιχα υπάρχει στο Ηράκλειο με πλήθος επισκεπτών ετησίως (και σημαντικά έσοδα).

 Η θέση στο Κάστρο είναι η πλέον ιδανική: περιμετρικά του λιμνοθαλάσσιου περιβάλλοντος γειτνιάζει με την ανοιχτή θάλασσα του βόρειου Ιονίου και πλησίον του Αμβρακικού Κόλπου ενώ μέσω του διαύλου προς τα νότια έχει πρόσβαση στο Εσωτερικό Ιόνιο Αρχιπέλαγος.

 Μια υποδομή μοναδική στο Ιόνιο και στη Δυτική Ελλάδα για επισκέπτες, μαθητές, ερευνητές, οικογένειες ή λάτρεις των καταδύσεων. Μια υποδομή που απευθύνεται στην πλειοψηφία των επισκεπτών της Λευκάδας και στην περαιτέρω προσέλκυσής τους κι όχι ένα ξενοδοχείο για μεμονωμένα πρόσωπα ολίγων διανυκτερεύσεων, ξάπλας και κοκτέιλ ‘εκεί που σκάει το κύμα’.

Η μελέτη, ανάδειξη και προστασία της θαλάσσιας βιολογίας αποτελεί ύψιστη πολιτιστική αξία. Και αναλογικά θα διαμορφωθεί το τουριστικό προϊόν που προσφέρεις σε…. στοχευμένες αγορές (με αντίστοιχο υψηλό αντίτιμο). Δε θέλει κόπο (κι αντιγραφή αποτυχημένων μοντέλων), θέλει τρόπο (όραμα, σχέδιο, πρωτοπορία).