Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε ότι άλλο δρόμος κι άλλο πλατεία;

Πριν από περίπου 4 μήνες, όταν ακόμα κάποιοι καμάρωναν το σιντριβάνι της παραλίας, είχαμε αναφέρει για πρώτη φορά πως αυτό που κατασκευάζεται στην παραλία δεν είναι  πλατεία για πεζούς αλλά συγκοινωνιακός κόμβος. Δεν πρέπει να υπάρχει στο νησί μας άλλο μέρος με τόσες πινακίδες της Τροχαίας η μια κοντά στην άλλη.

Παρακολουθώντας τη μακέτα το έργου γνωρίζαμε από τότε, τι θα ακολουθήσει. Αυτό που συμβαίνει τώρα:  όλα τα αυτοκίνητα περιστρέφονται γύρω από ένα σιντριβάνι και  συναντούν τις προτομές των ποιητών μας, ανεβοκατεβαίνοντας δρόμους στενούς, στρωμένους με κυβόλιθους και οριοθετημένους από  πλήθος  φώτα.

Σημειώνουμε πως οι δρόμοι είναι στο ίδιο ύψος με τους όλους τους άλλους χώρους, για ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια, όσων βρίσκονται τριγύρω. Για περισσότερο από 6 μήνες το χρόνο η ροή των αυτοκινήτων θα είναι συνεχής και ασταμάτητη. Δρόμος για αυτοκίνητα μπροστά από της Μαργαρίτας δεν προβλέπεται. Ήδη άρχισε η ανάπλαση  και αυτού του κομματιού.

Η επόμενη κατασκευή που θα δούμε, σύμφωνα με τη μακέτα του έργου, στο Νο 3, είναι η εξέδρα που θα δίνει καλοκαιρινές παραστάσεις η Φιλαρμονική! Δίπλα στο δρόμο και μάλιστα  στην καλοκαιρινή του χρήση, επειδή το καλοκαίρι η Φιλαρμονική δίνει παραστάσεις σε εξωτερικό χώρο.

Χωρίς διακριτούς και ασφαλείς χώρους, ένα συνονθύλευμα αυτοκινήτων,(κινούμενων ή σταθμευμένων), μνημείων και ανθρώπων -που έπρεπε να είναι οι χρήστες της πλατείας. Όλα σε ένα και τελικά τίποτα, όπως ο Άγιος Μηνάς. Αυτοκίνητα, μηχανές, τραπεζοκαθίσματα αλλά καθόλου χώρος για πολίτες  πεζούς. Προσοχή, όχι χώρος να διασχίσουν αλλά χώρος να κινηθούν με ασφάλεια και να «ζήσουν».

Στην άχαρη παλιά πλατεία υπήρχε και το Μποσκέτο ή πάρκο των Ποιητών σαν ξεχωριστό κομμάτι. Ήταν υπερυψωμένο και οριοθετούνταν από δρόμο διπλής κατεύθυνσης  και το δρόμο μπροστά από τα ξενοδοχεία. Οι δυο πλευρές μπροστά από τα ξενοδοχεία είχαν λιθοδομή και την  πλούσια φυλλωσιά των  δέντρων κάτω από την οποία αναπαύονταν τα μνημεία των ποιητών  μας. Όποιος βρισκόταν στο χώρο, έστεκε σε υψηλότερο επίπεδο  από το δρόμο και ήταν ασφαλής. Είχε ακόμα οπτική αλλά και ηχητική «μόνωση» από τον θόρυβο και τη θέα των   αυτοκινήτων, λόγω των δέντρων. Σήμερα οι προτομές τοποθετήθηκαν μπροστά από πάρκινγκ αυτοκινήτων και δίπλα από δρόμο διέλευσης αυτοκινήτων.

Οι πολίτες της Λευκάδας σιγά -σιγά εκδιώκονται από πολλούς δημόσιους χώρους. Πόσες γενιές παιδιών μεγάλωσαν περνώντας τα καλοκαίρια τους στην κεντρική πλατεία με παιχνίδια, παρέες και φιλίες, που ζωντάνευαν κάθε καλοκαίρι. Χάθηκε κι αυτή, όπως και ο Άγιος Μηνάς, η οδός Γολέμη, η Άγγελου Σικελιανού τώρα και η παραλία.

Είναι λοιπόν ευνόητο πως αυτή η κατασκευή της παραλίας δεν έχει καμία σχέση με πλατεία, όποια σημασία κι αν δώσεις στον όρο πλατεία, που να περιλαμβάνει και ανθρώπους, αλλά και  ως χώρος  τοποθέτησης των προτομών των ποιητών.

Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε ότι άλλο δρόμος κι άλλο πλατεία; Αναρωτιούνται φίλοι στην Κύπρο πριν πολλά χρόνια όταν αντιμετώπιζαν παρόμοιο προβλήματα. Διαβάστε:

«Η Δημόσια Πλατεία είναι ο χώρος συνάθροισης των πολιτών, με σκοπό την κοινωνικοποίηση. Η Δημόσια Πλατεία ως ένα σημαντικό μέρος του πολεοδομικού ιστού ενός αστικού κέντρου, είναι ο χώρος όπου ο δημότης θα ξεφύγει από την καθημερινότητά του, όπου ο καλλιτέχνης θα εκθέσει έργα τέχνης, όπου ο ηλικιωμένος, ο ΑμεΑ θα κοινωνικοποιηθούν. Είναι ο χώρος όπου ο καθένας από εμάς θα απολαύσει στιγμές χαλάρωσης, όπου θα παρακολουθήσουμε εκδηλώσεις, φεστιβάλ, γιορτές. Είναι ο χώρος όπου τα παιδιά μας θα εκτονωθούν με το παιχνίδι τους σε έναν ασφαλή χώρο χωρίς οχήματα, καυσαέριο, θόρυβο ή κίνδυνο. Είναι ο χώρος όπου θα πιούμε τον καφέ μας με τους φίλους, θα γυμναστούμε, θα κάνουμε τον απογευματινό μας περίπατο. Η πλατεία εξ ορισμού προσφέρει ασφάλεια, χαλάρωση, ξεκούραση.»

Συμπέρασμα: στην παραλία δεν δημιουργήθηκε πλατεία. Πριν  την ανάπλαση το χώρο της πλατείας τον ονομάζαμε και Πάρκο παραλίας σε αντίθεση με το Πάρκο των ποιητών. Όμως, ούτε πάρκο έγινε. Ο καθένας ας δώσει ό,τι ορισμό  θέλει…

Υ.Σ. 1. Ας μην ξεχνάμε πως, όσοι αντιδράσαμε από την αρχή με την κατασκευή αυτού του έργου, όχι ως ειδικοί αλλά μόνο από την σκοπιά της κοινής λογικής κατηγορηθήκαμε ως εχθροί της προόδου, της ανάπτυξης και του πρώην Δημάρχου.

Υ.Γ.2.  παραθέτουμε παρακάτω μέρος σχολίου στο facebook του Κωνσταντίνου Γράψα  για μελέτη και προβληματισμό: «Η αλήθεια είναι ότι ο χώρος, και μάλιστα ο δημόσιος χώρος, αντικατοπτρίζουν την ψυχική υγεία και κατάσταση των δημιουργών και χρηστών του. Έτσι, η σύγχυση, η πνευματική οκνηρία, και η νοητική σαλάτα των ανθρώπων είναι αυτό που βάσει των φυσικών νόμων αποτυπώνονται τέλεια στο χώρο που ζουν.»