Θαυμασμός στο μικρόκοσμο του τοπίου. Μικρό αντίδοτο στο «καθημερινό κώνειο» που ρουφάμε σιωπηλά χωρίς διαμαρτυρίες και «επιθανάτιες οιμωγές». Κάθε λουλούδι μια χωριστή οντότητα, ένα αυτοτελές θαύμα, η έκφραση μιας αλήθειας κι ενός αισθήματος που μετουσιώνεται σε γήινη υπόσταση. Άδοξες και δοξαστικές αγριομολόχες κοιτούν λες και αποπνέουν τη βεβαιότητα της ζωής και την ελπίδα του να σ’ αγγίξει κάποτε ένα χέρι που να θελήσει να σε θεραπεύσει, να κλείσει τις πληγές και να σου πει απλά, πάμε. Κοιτάζει με κατανόηση τον κόσμο και λέει με βεβαιότητα: σίγουρα θα σε θεραπεύσω, θα σε κάνω να δεις τη ζωή με τα τραχιά μου φύλλα, τα απαλά μου πέταλα και την άκακη τροφή που κρύβω μέσα μου και τάιζα τους λαούς της φτώχειας. Στην ανάβαση, κι άλλο παρηγορητικό χρώμα …το λευκό των λιλιπούτιων κρίνων … απλωμένα σαν τις δαντέλες της ύστερης Αναγέννησης… προκαλεί τις αισθήσεις. Μικρό λουλούδι….μια ανάσα δημιουργίας, μια μαγική αντίδραση αντίδοτη στην τοξικότητα της ζωής, της καθημερινότητας, της εξουσίας, του εγωισμού, της μικρότητας. Είθε το κρινάκι του Αγίου Δονάτου να βάλει μιαν ασπίδα στα «μιθριδατικά» δηλητήρια της καθημερινότητας.
1 Σχόλιο
Θαυμασμός στο μικρόκοσμο του τοπίου. Μικρό αντίδοτο στο «καθημερινό κώνειο» που ρουφάμε σιωπηλά χωρίς διαμαρτυρίες και «επιθανάτιες οιμωγές».
Κάθε λουλούδι μια χωριστή οντότητα, ένα αυτοτελές θαύμα, η έκφραση μιας αλήθειας κι ενός αισθήματος που μετουσιώνεται σε γήινη υπόσταση.
Άδοξες και δοξαστικές αγριομολόχες κοιτούν λες και αποπνέουν τη βεβαιότητα της ζωής και την ελπίδα του να σ’ αγγίξει κάποτε ένα χέρι που να θελήσει να σε θεραπεύσει, να κλείσει τις πληγές και να σου πει απλά, πάμε. Κοιτάζει με κατανόηση τον κόσμο και λέει με βεβαιότητα: σίγουρα θα σε θεραπεύσω, θα σε κάνω να δεις τη ζωή με τα τραχιά μου φύλλα, τα απαλά μου πέταλα και την άκακη τροφή που κρύβω μέσα μου και τάιζα τους λαούς της φτώχειας.
Στην ανάβαση, κι άλλο παρηγορητικό χρώμα …το λευκό των λιλιπούτιων κρίνων … απλωμένα σαν τις δαντέλες της ύστερης Αναγέννησης… προκαλεί τις αισθήσεις.
Μικρό λουλούδι….μια ανάσα δημιουργίας, μια μαγική αντίδραση αντίδοτη στην τοξικότητα της ζωής, της καθημερινότητας, της εξουσίας, του εγωισμού, της μικρότητας. Είθε το κρινάκι του Αγίου Δονάτου να βάλει μιαν ασπίδα στα «μιθριδατικά» δηλητήρια της καθημερινότητας.