Ελπίζουμε να είναι μόνο τα δείγματα!

Οι πλατείες είναι πρωτίστως χώρος κοινωνικοποίησης και κοινωνικής συναναστροφής.

Ελπίζουμε να είναι μόνο τα δείγματα από τα παγκάκια που θα τοποθετηθούν δίπλα στη θάλασσα, στην παραλία, κοντά στα τέσσερα ήδη τοποθετημένα, που μετρήσαμε προχθές.  Αν και πολύ φοβόμαστε πως ο τρόπος που τοποθετήθηκαν δείχνει να είναι οριστικός και πως πρόκειται για τα μοναδικά.

Τα τσιμεντένια πεζούλια της παραλίας που προϋπήρχαν, ήταν τοποθετημένα σε όλο το μήκος του πεζοδρομίου με μικρά ανοίγματα. Δημιουργούσαν την αίσθηση της ασφάλειας σε όλους τους περιπατητές αλλά κυρίως προσέφεραν πραγματική ασφάλεια σε μικρούς και μεγάλους περιπατητές και θαμώνες. Ήταν χώρος ξεκούρασης και κουβεντούλας τα καλοκαίρια για πολλούς, κυρίως τις βραδινές ώρες που υπήρχε  δροσιά.

Με την ευκαιρία να αναφέρουμε μια ακόμα φορά τα αυτονόητα. Οι δημόσιοι χώροι (πλατείες) πρέπει να είναι χρηστικοί και ελκυστικοί ώστε να παρακινούν τον κόσμο να μείνει όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτός είναι και ο σκοπός τους. Παραπλανητικές μεμονωμένες φωτογραφίες είναι μόνο για θέαση και διαφήμιση αλλά τελείως άχρηστες στους μελλοντικούς χρήστες της πλατείας.

Οι πλατείες είναι πρωτίστως χώρος κοινωνικοποίησης και κοινωνικής συναναστροφής.

Αναζητούμε μέρες τώρα στην πλατεία χώρο να κινηθεί μια οικογένεια με παιδιά, να μπορούν να παίξουν κυνηγητό με ασφάλεια, αναζητούμε σκιά για τον περιπατητή και πάλι δεν βλέπουμε, αναζητούμε χώρο που θα μπορεί ένας γονιός να καθίσει ήσυχα σε ένα παγκάκι και το παιδί του να φέρνει βόλτες τριγύρω, χωρίς να κινδυνεύει. Τέτοιος χώρος μέχρι στιγμής υπάρχει μόνο, αν χρησιμοποιούμε ως χώρο παιχνιδιού το χώρο μπροστά από τις προτομές!

Υπάρχει ένα δάσος από φρεσκοφυτεμένα δέντρα, τόσο κοντά το ένα με το άλλο που δύσκολα θα μπορέσουν να μεγαλώσουν. Αλλά και αυτά για θέαση θα είναι μόνο. Τα δέντρα έκτος από ομορφιά προσφέρουν και σκιά. Δεν υπάρχει ούτε ένα δρομάκι – μονοπάτι ανάμεσα τους, ούτε ένα παγκάκι ώστε να μπορέσει κάποιος να καθίσει στη σκιά τους.

Από παντού δρόμοι στο ίδιο επίπεδο με την πλατεία, με μόνο αναγνωριστικό σημείο, τα κολωνάκια και την επίστρωση του δαπέδου.  Οι οδηγοί των αυτοκινήτων θα είναι σε προνομιακή θέση αφού θα φέρνουν γύρα από ένα σιντριβάνι και θα περνούν  από καταπράσινα συγκοινωνιακά τρίγωνα, χρήσιμα για τους δρόμους, άχρηστα για τους πολίτες.

 
Όσοι δημότες βρίσκονται κοντά στο σιντριβάνι πρέπει να έχουν το νου τους στα μικρά παιδιά, αφού γύρω – γύρω θα πηγαινοέρχονται αυτοκίνητα. Το φάρδος δε του δρόμου γύρω από το σιντριβάνι είναι τεράστιο για μια λωρίδα κυκλοφορίας. Χωράει 2 αυτοκίνητα και περισσεύει. Φανταστείτε το υπόλοιπο φάρδος τι θα εξυπηρετεί; Παρκάρισμα αυτοκινήτων φυσικά!

Από δίπλα, μια τεράστια κατασκευή για να φιλοξενήσει το ηλιακό ρολόι. Όπου έχουμε δει τοποθετημένο ηλιακό ρολόι, πλαισιώνεται συνήθως με άνθη σε όμορφους σχηματισμούς. Το δικό μας θυμίζει κενοτάφιο.

Συμπερασματικά: η πλατεία είναι ωραία για φωτογραφίες και για «χάζεμα» αλλά όχι για να την…  ζήσεις. Δεν ικανοποιεί καμία από τις απαιτήσεις  που πρέπει να προσφέρουν  τέτοιου είδους χώροι,  που πρώτο μέλημα τους είναι οι ανάγκες των ανθρώπων.

Επίσης είναι καλή ως πέρασμα πηγαίνοντας στη Μαργαρίτα.

Είναι εντυπωσιακή ως συγκοινωνιακός κόμβος αφού διαθέτει κατάφυτα τρίγωνα!

Είναι πανέτοιμη να διώχνει τον κόσμο προς τα πλησιέστερα ή και δικά της αργότερα, σκιερά με τέντες τραπεζοκαθίσματα.

Είναι ωραία ως αυλή των ξενοδοχείων. Το είχαμε γράψει από την αρχή κιόλας της ανάπλασης. Ο χώρος μπροστά από τα ξενοδοχεία έχει χάσει το δημόσιο χαρακτήρα του.

Μετά την κεντρική πλατεία, την Άγγελου Σικελιανού, την οδό Γολέμη, τον Άγιο Μηνά, η πόλη χάνει έναν ακόμα δημόσιο χώρο. Όλοι υπήρξαν εμβληματικά σημεία της πόλης. Όλοι πολυφωτογραφημένοι από διάσημους και μη φωτογράφους. Έχουμε φωτογραφίες της κεντρικής πλατείας από το 1850.

(Αυτό δεν είναι πλατεία αλλά κόμβος, μου δήλωσε φίλος ετεροδημότης, κάτοικος Αθηνών, που ήρθε στις εκλογές.) Και είχε δίκιο.

Απαραίτητη διευκρίνιση: δεν ανήκουμε στους συμπαθούντες της προηγούμενης κατάστασης της πλατείας, έκτος από το Μποσκέτο με τις προτομές, το οποίο με βελτιώσεις  έπρεπε να παραμείνει.  Αυτό όμως το κατασκεύασμα θυμίζει τον Αρχοντοχωριάτη του Μολιέρου.

Ακολουθούν δύο εικόνες από βίντεο που κυκλοφορούσαν παραμονές εκλογών στο facebook, από προεκλογικές διαφημίσεις διαφόρων δημάρχων. Πλατείες γεμάτες κόσμο που τις ζει και δεν βρίσκεται εκεί ούτε να τις «χαζέψει», ούτε για να τις διασχίσει.