Ελπίζουμε ο Δήμαρχος και ο κύριος Σολδάτος να κάνουν την υπέρβαση

Την Τρίτη (30/8) το μεσημέρι συνεδριάζει το Δημοτικό συμβούλιο με ένα και μοναδικό θέμα: την τύχη της παραλίας στο Κάστρο. Πιστεύοντας πως είναι η τελευταία ευκαιρία της Λευκάδας να γλιτώσει την παραλία στο Κάστρο από την καταστροφή, θα προσπαθήσουμε απευθυνόμενοι  στον δήμαρχο αλλά και στον κ. Σολδάτο, ο όποιος έχει τους περισσότερους δημοτικούς συμβούλους και κυρίως, στηρίζει τον Δήμαρχο.

Με όλα  όσα  προηγήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια που έφεραν το θέμα της παραλίας -ένα βήμα πριν την παραχώρηση- μας δόθηκε η εντύπωση πως ο δήμαρχος ήταν ουσιαστικά … «απών». Ο μόνος που φαίνεται  να τον ενημέρωνε, ήταν ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου, ο κ. Καρβούνης. Τόσο ο ίδιος όσο οι ειδικοί συνεργάτες του, (διαθέτει τους περισσότερους από κάθε προηγούμενο), δείχνουν να μην κατάφεραν να ερμηνεύσουν ή να του μεταφέρουν σωστά την βούληση της τοπικής κοινωνίας. Ίσως, η εντύπωση που σχημάτισαν ή του μετέφεραν, ήταν οι… ατάκες του facebook για το θέμα. Ελπίζουμε τουλάχιστον, να έχουν ενημερωθεί για τον «τουρισμό της ξαπλώστρας», τους προβληματισμούς και τις επιφυλάξεις, που εκφράζονται τελευταία μέσα από ιστορικές εφημερίδες με την πένα σημαντικών προσωπικοτήτων της χώρας. Δες εδώ, εδώ, εδώ.

Ο κ. Σολδάτος από την άλλη είχε δηλώσει σε προηγούμενο συμβούλιο, πως παρακολουθεί όλες τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που γίνονται για το θέμα αλλά δεν βλέπει συμμετοχή του κόσμου. (Το αξιοπερίεργο θα ήταν, να έβλεπε!)

Και οι δυο (περισσότερο ο Δήμαρχος και λιγότερο θεωρούμε ο κ. Σολδάτος), δείχνουν να αγνοούν αυτό το σημαντικό κομμάτι της τοπικής αλλά και της Ελληνικής Κοινωνίας που ονομάζεται σιωπηλή πλειοψηφία. Άνθρωποι σοβαροί και σκεπτόμενοι που δεν φωνασκούν, δεν κάνουν ντόρο και φασαρία. Έχουν κρίση και ψηφίζουν, τις περισσότερες φορές, καθοριστικά (τοπικά ή πανελλαδικά).

Αυτή η ήσυχη, σιωπηρή πλειοψηφία, αποτελείται όχι μόνο από όσους είναι συναισθηματικά δεμένοι με την παράλια αλλά και από όσους με βάση την κοινή λογική και όσα συμβαίνουν στο υπόλοιπο νησί, είναι σίγουροι για την καταστροφή της, αν επιτευχθεί η πολύφερνη αξιοποίηση. Από όσους μισθώνουν καταλύματα στην πόλη, οι οποίοι δεν θα έχουν ελεύθερη κοντινή παράλια να προτείνουν στους φιλοξενούμενούς τους. Από όσους έχουν έγνοια για τα παιδιά τους και την ποιότητα ζωής που πρόκειται να έχουν στο μέλλον. Από όσους δεν μπορούν να χωνέψουν, πως γίνεται, ο Δήμαρχος που οφείλει να φροντίζει  για το «καλό» μας, θέλει να καταστρέψει την μοναδική ελεύθερη παραλία του νησιού.

«Για τους περισσότερους από εμάς, που έτυχε να γεννηθούμε στη συγκεκριμένη γωνιά του πλανήτη, το καλοκαίρι σημαίνει θάλασσα, αμμουδιά. Καθώς τα γυμνά πέλματα βυθίζονται στην καυτή άμμο, προκαλώντας οικεία σε όλους μας ρίγη, το σώμα «γειώνεται» και πάλι με τη γη.»

Ο δήμαρχος όλο το καλοκαίρι παραβρέθηκε σε πολλές και ποικίλες εκδηλώσεις «παραδοσιακές» ή μη, σε όλο το νησί. Δεν χάνει ευκαιρία να τονίζει πως νοιάζεται για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Μα, δεν νοείται προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς χωρίς το φυσικό περιβάλλον της.

Ο κ. Σολδάτος από την άλλη είναι αυτός που μας  «πονήρεψε» για όσα πρόκειται να συμβούν, αν δοθεί η παραλία για εκμετάλλευση. Σταμάτησε όμως μέχρι εκεί, στα τρία μέτρα δρόμο, λες και η είσοδος θα είναι το πρόβλημα. Στο προηγούμενο συμβούλιο έθεσε επίσης το θέμα για τις ομπρελοξαπλώστρες και πόσες μπορεί να τοποθετήσει ο…  επενδυτής.  Έχει το πλεονέκτημα πως δεν έχει ειδικούς συνεργάτες, «κινείται στην πιάτσα» και έτσι  είναι σε θέση να γνωρίζει τι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις!

Στη συνεδρίαση της Τρίτης στον ίδιο και την παράταξή του, πέφτει όλο το βάρος να βρεθούν στη σωστή μεριά. Έστω και με όσους από την παράταξή του τον ακολουθήσουν.

Ελπίζουμε πως ο δήμαρχος, έστω και την τελευταία στιγμή, θα συναισθανθεί το λάθος της απόφασής του, που θα τον φέρει αντιμέτωπο με την κοινωνία. (Ακόμα και αυτοί που σήμερα είναι υπέρμαχοι, όσοι δεν θέλουν να πατούν στην «καυτή άμμο», είναι οι πρώτοι που θα αντιδράσουν στο μέλλον όταν θα χρειάζονται 100 ευρώ για να βρεθούν στην «θαλπωρή» της ξαπλώστρας – κρεβατιού, μη έχοντας άλλη επιλογή. Σε πρώτη φάση οφείλει να σταματήσει την παραχώρηση της παραλίας. Σε δεύτερη, να βάλει τις μπουλντόζες να γκρεμίσουν τα ερείπια που βολιάζουν την περιοχή. Το ερείπιο εξαιρείται της κατεδάφισης, μόνο στην περίπτωση που θέλουμε να το διατηρήσουμε, δεν μας υποχρεώνει κανένας να το διατηρήσουμε, αφού είναι ερείπιο.

Αφού αποκατασταθεί η περιοχή, θα υπάρχει ελεύθερη θέαση μπροστά και απέναντι, στο δίαυλο  και στο Κάστρο της Αγίας Μαύρας. Που αλλού υπάρχουν αυτές οι εικόνες;  Ο τείχος με τους χτιστούς ογκόλιθους (ηλικίας ενάμιση  αιώνα), ψηφίδα της ιστορίας μας, τα όμορφα στιγμιότυπα του διαύλου και ο γίγαντας του νησιού, το Κάστρο, μπροστά στα μάτια μας. Η παραλία θα ξαναγεννηθεί, θα επανέλθει στην προηγουμένη κατάστασή της. Όπως ήταν πριν η Χούντα μας… φυτέψει αυτό το έκτρωμα.

(φωτογραφία στο τέλος, με την προηγούμενη εικόνα του χώρου.)

Έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στο θέμα τις παραλίας και τις παραμέτρους της -είμαστε η μοναδική ιστοσελίδα που ασχολήθηκε επισταμένως παρά τις μικρές δυνάμεις μας. Εξαιτίας αυτού, δεχτήκαμε «νουθεσίες» από «άξια και επιφανή» τέκνα του νησιού μας, εις Αθήνας, να μην παρεμποδίζουμε το έργο της ανάπτυξης του νησιού…

Είναι αφελές να πιστεύουμε πως με μια καλή συμφωνία θα γλιτώσουμε κάτι. Η εμπειρία, τόσο στο νησί μας όσο και πανελλαδικά αποδεικνύει, κάθε μέρα, πως  και οι καλύτερες συμφωνίες για τέτοια θέματα, στην πράξη και συν το χρόνω, όχι απλώς καταστρατηγούνται αλλά γίνονται αγνώριστες. Ποιος ελεγκτικός μηχανισμός θα αναλάβει να ελέγχει διαχρονικά την τήρηση της όποιας συμφωνίας; Μήπως η Πολεοδομία, που τα τελευταία χρόνια, επέτρεψε να  γκρεμιστούν όλες οι παραδοσιακές προσόψεις των καταστημάτων στον κεντρικό πεζόδρομο και να αντικατασταθούν με τζαμαρίες από άκρη σε άκρη; Μήπως η Αρχαιολογία που  μέχρι να κάνει αυτοψία, να συνεδριάσει και να αποφασίσει, θα έχει πετάξει το πουλάκι; Ή μήπως η ανύπαρκτη  Αστυνομία που θα ψάχνει, αν η υπόθεση είναι δικής της αρμοδιότητας ή του Λιμενικού; Στην Ελλάδα ζούμε…

Με το τουριστικό περίπτερο δεν τίθεται  θέμα καλής ή κακής επένδυσης, επωφελούς ή όχι συμφωνίας. Το ερώτημα είναι,  αν  θέλουμε να βάλουμε την μοναδική αμαγάριστη παραλία του νησιού στην διαδικασία της τουριστικής εκμετάλλευσης. Απλά, καθαρά και κατανοητά.