Εξερευνώντας τα Σπήλαια της Λευκάδας και του Μεγανησίου

Παρουσιάζουμε παρακάτω την εργασία του Βιολόγου- Σπηλαιολόγου Κωνσταντίνου Μπακολίτσα με θέμα τα Σπήλαια της Λευκάδας και του Μεγανησίου με βιολογική προσέγγιση (κυρίως με την βιολογία των σπηλαίων και τις μορφές ζώντων οργανισμών που αναπτύσσονται και ζούνε σε αυτά).

Αντιγράφουμε από την εισαγωγή της εργασίας:

Η παλαιογεωγραφία της Λευκάδας

Ο ελλαδικός χώρος πήρε περίπου την σημερινή του μορφή στις αρχές του Τεταρτογενούς (πριν από περίπου 1,8 εκατομμύρια χρόνια). Κατά την περίοδο αυτή, τα Ιόνια νησιά απόκτησαν μορφή κατά ένα μέρος σαν την σημερινή.

Στην τελευταία όμως εποχή του Πλειστόκαινου (πριν από περίπου 72.000 χρόνια), σχηματίστηκαν μεγάλες μάζες πάγου, γεγονός που συντέλεσε στην πτώση της στάθμης της θάλασσας κατά 200 m. περίπου. Έτσι, τα Ιόνια νησιά ενώθηκαν πάλι με την Ηπειρωτική Ελλάδα και δημιουργήθηκε η χερσόνησος της Στερεάς, που την αποτελούσαν τα νησιά Ζάκυνθος, Κεφαλονιά και Λευκάδα, τα οποία παρέμειναν ενωμένα μέχρι πριν από περίπου 18.000 χρόνια.

Κατά τη μεταπαγετώδη περίοδο (πριν από περίπου 9.000 χρόνια) και μετά την τελευταία τήξη των παγετώνων, ανυψώθηκε πάλι η στάθμη της θάλασσας με αποτέλεσμα τον οριστικό αποχωρισμό των νησιών του Ιονίου, οπότε η Αδριατικοϊόνιος ζώνη πήρε περίπου την σημερινή της μορφή. Η Λευκάδα συνέχισε να παραμένει προσκολλημένη με την Ηπειρωτική Ελλάδα, μέχρι να αποχωριστεί οριστικά από αυτή λίγες χιλιάδες χρόνια αργότερα.

Η μακρόχρονη προσκόλληση της Λευκάδας με την Ηπειρωτική Ελλάδα, εξηγεί τον ηπειρωτικό της χαρακτήρα όσον αφορά την σύσταση της χλωρίδας και της πανίδας της, γεγονός που ερμηνεύεται και από το πλήθος ενδημικών taxa που είναι κοινά μεταξύ Κεφαλονιάς – Λευκάδας – Αιτωλοακαρνανίας….

Διαβάστε την εργασία: ΕΔΩ