Το νησάκι του Σικελιανού, ή Αγίου Νικολάου στην είσοδο της Λευκάδας – video

Βιολέττα Σάντα • 21 Απριλίου 2023

«Εδώ πάνω, που λες, σε τούτη την ξενερισμένη αχιβάδα, πούναι απόμερη γεμάτη ήλιο, μοναξιά και πελαγίσιο αέρι, τάρεσε του Άγγελου να ξεκαλοκαιριάζει άπομοναχιασμένος…»

Αυτή η στενή λωρίδα γης με τα τουρκουάζ νερά βρίσκεται στην είσοδο της Λευκάδας. Μπορεί κανείς να τη διακρίνει αριστερά του, λίγο πριν φτάσει στο κάστρο του Γρίβα και μπει στην τελική ευθεία για Λευκάδα. Ανάμεσα στα εκπληκτικά χρώματα που η χλωρίδα της λιμνοθάλασσας δημιουργεί, ξεχωρίζει από το δρόμο ένα πολύ μικρό κομμάτι γης με ένα εκκλησάκι που στέκεται αγέρωχο παρότι νομίζεις ότι σε λίγο θα το καταπιεί η θάλασσα.

Ιερό της Αινειάδος Αφροδίτης στην αρχαιότητα, εξωτερικό λιμάνι της Λευκάδας αργότερα και πιθανόν λοιμοκαθαρτήριο, εξοχική διαμονή των νιόπαντρων Άγγελου Σικελιανού και Εύας Πάλμερ…

Διαχρονικό αποκούμπι των ψαράδων και πάντων των εν θαλάσσαις καλώς πλεόντων… Στην αλμύρα του βίου θάλασσα και στο πέλαγος του Ιονίου!

Η πορεία του μικρού νησιού που εμείς γνωρίζουμε ως «νησάκι του Αγίου Νικολάου» ή «νησάκι του Σικελιανού» χάνεται μέσα στη θύελλα της ιστορίας, από την εποχή που οι Κορίνθιοι, αρχές του 7ου αι. π. χ. κατασκεύασαν τη μικρή διώρυγα, το «διορυκτό». Κι’ αυτό γιατί με την κατασκευή της διώρυγας δημιουργείται το λιμάνι κοντά στην αρχαία Νήρικο και το λιμάνι του Αγίου Νικολάου στα Δέματα.

«Στο νησί αυτό ο Σικελιανός έμενε σε δύο σπιτάκια που έφτιαξε. Οι ψαράδες τότε το λέγανε «νησί του Σικελιανού». Εκεί ο Σικελιανός θα είχε τον ανοιχτό ορίζοντα, το καθαρό περιβάλλον, τον καθαρό αέρα, την απόλυτη ησυχία, την ξεγνοιασιά της ερημιάς στη μάνα φύση τη δημιουργό. Να ζήσει κοντά στη θάλασσα, να σμίξει με τους ψαράδες, να δει με τα μάτια του, να τα πιάσει με τα χέρια του, να τ’ ακούσει ζωντανά και όχι γραμμένα, όπως θα τα είχε διαβάσει.»

«Στη Λευκάδα γεννήθηκε ό Γλαύκος.. Ήταν να γελάς καθώς μικρό, τόσο δα μπόμπιρα, τον πέταγαν στη θάλασσα να μάθει να κολυμπάει… Εδώ πάνω, που λες, σε τούτη την ξενερισμένη αχιβάδα, πούναι απόμερη γεμάτη ήλιο, μοναξιά και πελαγίσιο αέρι, τάρεσε του Άγγελου να ξεκαλοκαιριάζει άπομοναχιασμένος…» «Εκεί πέρασε ευτυχισμένα χρόνια η Εύα, η «ζόρκα» καθώς τη λέγαμε χαϊδευτικά οι Λευκαδίτες, σαν τη βλέπαμε να περνάει με τα πέδιλα και το χιτώνα».

Το νησάκι και το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου είναι επισκέψιμο μόνο την ημέρα της γιορτής του (την πρώτη Κυριακή μετά τις 10 Μαΐου). Τους προσκυνητές και τους επισκέπτες εξυπηρετούν παραδοσιακά πριάρια, που ξεκινούν από τον επαρχιακό δρόμο Αγίου Νικολάου – Λευκάδας, στο ύψος του μικρού σπηλαιώδους ναού του Αγίου Αντωνίου στη Λάμια.