Το πανηγύρι των ζουρλών και η νύχτα που η Λευκάδα έγινε η παλιά Αγία Μαύρα!

Κάνω μια απλή υπόθεση εργασίας, που όσο απλή είναι, τόσο αποκρουστική και τρομακτική γίνεται, για να επιβεβαιωθεί κιόλας η ανάγκη παράφρασης της παροιμίας που λέει πως «της νύχτας τα καμώματα, τα βλέπει η μέρα και γελά…».

Η μέρα που ξημέρωσε χθες στη Λευκάδα προφανώς δεν γέλαγε με τα καμώματα της νύχτας, αλλά έκλαιγε, και μάλιστα με μαύρο δάκρυ…

Η υπόθεση εργασίας είναι όντως απλή: ξυπνάει, που λέτε, χθες το πρωί ένας ξένος ο οποίος σκέπτεται ή έχει κιόλας αποφασίσει να κάνει τις διακοπές του στη Λευκάδα, και για να φτιάξει τη διάθεσή του, μπαίνει στο Internet και αναζητεί στο Google πληροφορίες και εικόνες από το νησί του Ιονίου πελάγους…

Ε, λοιπόν, τα πρώτα αποτελέσματα που εμφανίζονται στο λήμμα «Λευκάδα» ή «Lefkada» δεν είναι κανένα από τα πολλά αξιοθέατα του νησιού του, αλλά φωτογραφίες και βίντεο από τη φρικαλεότητα την οποία προκάλεσε ο τελικός του Κυπέλλου μπάσκετ γυναικών ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον Παναθηναϊκό!

Προφανώς, όλες αυτές οι καφρίλες που ανάγκασαν χθες τη Λευκάδα να επιβεβαιώσει την παλιά ονομασία της (ως Αγία Μαύρα) και να φορέσει τα μαύρα από την ντροπή της ήταν αναμενόμενες, αλλά όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα, ο κερατάς το μαθαίνει τελευταίος!

Προφανώς, δεν μπορούν να θεωρηθούν τυχαία ή συμπτωματικά όλα αυτά που συνέβησαν χθες τα ξημερώματα στη Λευκάδα: δεν ξέρω εάν οι αρχές κατελήφθησαν εξαπίνης, αλλά όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές στο παρελθόν, η βία είναι σαν το ντόπινγκ: βρίσκεται πάντοτε ένα βήμα πιο μπροστά από την αντιμετώπισή της!

Το ίδιο συμβαίνει και με την ευρηματικότητα των κάφρων, ανεξαρτήτως των οπαδικών φρονημάτων τους και ανεξαρτήτως των εποχών, των αθλημάτων και των πόλεων στις οποίες δεν αφήνουν απλώς τα αποτυπώματά τους, αλλά τα πειστήρια των εγκλημάτων τους…

Οι Λευκαδίτες θα μπορούσαν να ρωτήσουν τους κατοίκους άλλων πόλεων που η τύχη τούς μούντζωσε να φιλοξενήσουν ένα Φάιναλ Φορ του μπάσκετ, του βόλεϊ, του γουότερ πόλο και του χάντμπολ: θα μπορούσαν να ρωτήσουν τους Ρεθυμνιώτες και κυρίως τους Λαμιώτες, οι οποίοι, με τόσες καταστροφές που έχουν υποστεί (από τον τελικό Κυπέλλου ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον Αρη το 2004 και τον τελικό ΑΕΚ-ΠΑΟΚ το 2010), κανονικά θα έπρεπε να ‘χουν γίνει πρόσφυγες σε άλλες περιοχές!

Να φύγουν και να κρεμάσουν ταμπέλες που θα γράφουν «εδώ ήταν κάποτε η Λαμία»!

Τέτοιες υποθέσεις προφανώς δεν σηκώνουν πλάκα, αλλά οι έντρομοι και αγανακτισμένοι ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου «Ionian Star» μπορούν να επικοινωνήσουν με τους ομολόγους τους στο «Σαμαράς» της Λαμίας και να μάθουν από πρώτο χέρι πώς ξεπέρασαν το δικό τους σοκ…

Παρεμπιπτόντως, οι βιβλικές καταστροφές που συντελέστηκαν στο ξενοδοχείο της Λευκάδας προκάλεσαν το προσωρινό κλείσιμό του, για ευνόητους λόγους ανακαίνισης!

Αυτό είναι που λένε (οι κάφροι) «το έκαναν καινούργιο»!

Η πιο εύκολη, συνηθισμένη και ανώδυνη αντίδραση σε αυτήν την ακατάσχετη καφρίλα και στους βανδαλισμούς είναι να βγουν συλλήβδην ή κατά μόνας η ΕΟΚ, ο Δήμαρχος Λευκάδας, ο διοικητής της Αστυνομίας, άντε και οι πρόεδροι των συλλόγων να καταδικάσουν τα επεισόδια και να ρίξουν αναθέματα στους δράστες, που όπως και οι κουκουλοφόροι στο κέντρο της Αθήνας είναι γνωστοί – άγνωστοι…

Το δύσκολο, απ’ ό,τι αποδεικνύεται σε πλείστες όσες περιπτώσεις, είναι να βρεθεί μια λύση που θα μπορεί να αποκρούει τις επιθέσεις της αλητείας και θα περιχαρακώνει τα αθλητικά γεγονότα, ώστε να μη γίνονται έρμαια της οπαδικής παραφροσύνης, αλλά πού τέτοια τύχη…

Με τη λογική της παροιμίας που λέει «πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί», ολόκληρο το αθλητικό σύστημα, η Πολιτεία και οι λαοπρόβλητοι ηγήτορες των συλλόγων, οι οποίοι συχνά εμφανίζονται ως όμηροι των οπαδών και (όπως έλεγε ο Γιάννης Φιλίππου) «παίζουν τον σκοπό στο πανηγύρι των ζουρλών», περιορίζονται στις επισημάνσεις και στα ευχολόγια, χωρίς να τολμούν εδώ και χρόνια να βάλουν το μαχαίρι στο κόκκαλο.

Ο (τροποποιημένος επί το αυστηρότερον) αθλητικός νόμος μοιάζει με μπαμπούλα που ωστόσο δεν προκαλεί πια φόβο και δεν μπορεί να σταθεί ως ανάχωμα στην αθλητική τρομοκρατία, απ’ όπου κι αν εκπορεύεται…

Τι θα μπορούσε να συμβεί χθες; Εστω και εάν λογιζόταν ως πανωλεθρία των θεσμών, ως αδυναμία του συστήματος να αμυνθεί απέναντι στις δυνάμεις του κακού και ως κατάφωρη αδικία στα κορίτσια των δυο ομάδων, ο τελικός έπρεπε να αναβληθεί ή ακόμη και να ματαιωθεί…

ΥΓ.: Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει εκ προοιμίου και η ΚΟΕ με τη διοργάνωση του Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου στο γουότερ πόλο, όπου συμμετέχουν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Ηδη η Πάτρα και η Νέα Σμύρνη αρνήθηκαν (για τον φόβο των κάφρων) να το φιλοξενήσουν και πολύ φοβάμαι πως, μετά τα όσα συνέβησαν στη Λευκάδα, δεν θα βρεθεί εύκολα κορόιδο!

Πηγή: www.sentragoal.gr