Το φεστιβάλ & ο Βασίλης Θερμός. Μια ζωή για τον πολιτισμό!

Γράφει ο Παναγιώτης Σκληρός

Αυτές τις μέρες ως συνήθως θ’ άρχιζε το φεστιβάλ.

Η μεγάλη παγκόσμια γιορτή με τα νιάτα ,την ομορφιά,τα χρώματα ,τη μουσική και τους χορούς.

Όμως ούτε φέτος θα γίνει το φεστιβάλ λόγω κορονοϊού. Όλοι θα το αποζητάμε και πιο πολύ – είμαι σίγουρος- ένας ακούραστος εργάτης του πολιτισμού,ο Βασίλης Θερμός!

Ο Βασίλης  είναι –για μένα- το ζωντανό παράδειγμα του εθελοντισμού και της προσφοράς σε ό,τι έχει να κάνει με αυτό που λέμε πολιτιστικές εκδηλώσεις στη Λευκάδα. Απο τις Γιορτές Λόγου και Τέχνης ,το φεστιβάλ,τα παραλειπόμενα και τα δρώμενα, τον Ορφέα μα και τα πανηγύρια. Σε όλα!

Χορευτής στον Ορφέα απ τα χρόνια στο Γυμνάσιο Λευκάδας και πολύ γρήγορα ένας από τους ιστορικούς προέδρους του σωματείου που σημαδεύει με τη δράση του τον πολιτισμό στη Λευκάδα. Ιστορικός και αγαπημένος πρόεδρος, με όλα τα τμήματα που τα «ταξίδευε» σε χώρες του εξωτερικού ακόμα και με δικά του χρήματα, αρκεί να ήταν ευχαριστημένοι οι χορωδοί και το αγαπημένο του τμήμα, το χορευτικό που υπεραγαπούσε μιάς και από εκεί προήλθε. Και άφησε παρακαταθήκη να κάνουμε το ίδιο κι οι επόμενοι πρόεδροι του ιστορικού σωματείου. Ο Ορφέας ήταν μέλος της οικογένειάς του. Εξ άλλου όλη η οικογένεια του Βασίλη συμμετείχε στα τμήματα του Ορφέα, η γυναίκα του η Ευανθία στη χορωδία και τα τρία του παιδιά στο χορευτικό μα και στην χορωδία.

 Στενός φίλος με τον επίσης ιστορικό πρόεδρο, τον Πάνο Καββαδά αλλά και στενός συνεργάτης ο Βασίλης, με τον αείμνηστο Αντώνη Τζεβελέκη. Ενστερνίστηκε το όραμά του κι έγινε ο αποδέκτης πολλών καινοτομιών για το φεστιβάλ. Αεικίνητος, μέλος των επιτροπών ή του ΔΣ του πνευματικού κέντρου ήταν πανταχού παρών, έδινε λύσεις κι έβανε το χέρι βαθειά απ] τον δικό του μισθό (εργαζόταν στον ΟΤΕ) για να λυθούν επιτόπου θέματα και προβλήματα. Δεν λύγισε σε κόπους και προσωπική συμβολή, ποτέ! Έβρισκε πάντα την καλύτερη ορχήστρα (και την πιο ακριβή) για τον Ορφέα κι ας τσόνταρε κι απ τα δικά του, αρκεί το αποτέλεσμα να ήταν τέλειο για ένα τέλειο σύνολο όπως είναι ο Ορφεας, ο Ορφέας του.

 Έφερε για να παίξουν με τον Ορφέα από τον Αριστείδη Μόσχο μέχρι τον Γ.Μαρινάκη, τον Γ. Κοτσίνη,τον Μ. Βασιλειάδη, Θ. Γεωργόπουλο και τους Γευγελήδες. ΄Ηθελε πάντα την κορυφή για τον Ορφέα. Μα και τρανές ορχήστρες για τους χορούς τις απόκριες και την πρωτοχρονιά στο Κάστρο, στο Πάνθεον ή αλλού όπως για χρόνια την ξακουστή τότε ορχήστρα της Πάργας! Και πάντα –από την τσέπη του- καλούσε και μια φίρμα για να’χει τα πρωτεία το σωματείο!!

(Εδώ «πετάει» στο πατάρι της πλατείας με τον Γιάννη Σταφυλάτο και τον Πάνο Σκληρό).

Συνεργαστήκαμε πολλά χρόνια και ως αντιδήμαρχος για τα πολιτιστικά που ήμουν και ως δήμαρχος αργότερα. Θυμάμαι την προτροπή του να φέρουμε τον Αλέξη Κωστάλα να παρουσιάσει το φεστιβάλ. «Πρέπει να τον φέρεις, θα τα καταφέρεις –μου έλεγε. Γιατί να πηγαίνει στις Πρέσπες και να μην έρχεται κι εδώ που προηγούμαστε τόσα χρόνια απ’ όλη την Ελλάδα».  Μου’βαλε δύσκολα αλλά το καταφέραμε κι αυτό. Ήρθε ο Κωστάλας, μας έκανε την τιμή και μάλιστα αφιλοκερδώς όλα τα χρόνια, δέθηκε με τη Λευκάδα και εξακολουθεί να παρουσιάζει κάθε χρόνο το φεστιβάλ και πάντα αγκαλιά με τον Βασίλη! Πάντα ευχαριστούμε τον Αλέξη για την ευγενική του παρουσία και προσφορά!

Δίπλα μου κι όταν ανέλαβα πρόεδρος στον Ορφέα, με στήριξε και σε κάθε δυσκολία με βοήθησε. Τον άκουγα και πήγαμε καλά. 

Δημιούργησε μουσεία ο Βασίλης Θερμός μαζί με άξιους συμπαραστάτες όπως ο Γιώργος ο Σκληρός και η Τούλα, ο Μάκης, η Μαρία και τόσοι άλλοι κι όλα τα μέλη του συμβουλίου σε ότι αφορά το λαογραφικό μουσείο του Ορφέα «Πανταζής Κοντομίχης»  που διαρκώς εμπλουτίζεται και είναι ένα κόσμημα στην καρδιά της πόλης και μάλιστα στο ιδιόκτητο παραδοσιακό κτίριο του σωματείου πίσω απ’ τον Άγιο Σπυρίδωνα. 

 Συμπαραστάτης σε κάθε θετικό βήμα κι ο Παναγιώτης Καββαδάς, ο πρώην βουλευτής που όπως είπαμε υπήρξε κι αυτός ιστορικός πρόεδρος για τον Ορφέα και που με βοήθησε καθοριστικά για την αγορά του κτιρίου του Ορφέα.

(Εδώ στα εγκαίνια του λαογραφικού μουσείου με τον τότε δήμαρχο Απόστολο Φατούρο και τον λαογράφο μας, Πανταζή Κοντομίχη. Στο βάθος η Κούλα Παξινού).

Επίσης, ένα από τα οράματα του Α.Τζεβελέκη ήταν να μην κυκλοφορούν σκόρπια τα ενθυμήματα που έφερναν ως δώρα τα διάφορα σωματεία από τον τόπο τους αλλά να γίνει ένα μουσείο, μια μόνιμη εκθεσιακή αίθουσα για όλα αυτά. Μαζί ξεκινήσαμε να συγκεντρώνουμε το υλικό αλλά με την επιμονή του δημιουργήθηκε αργότερα (στα 50χρονα του φεστιβάλ) μουσείο στολών και ενθυμημάτων του φεστιβάλ από τις διάφορες χώρες απ’ όπου προερχόταν τα συγκροτήματα. Βρίσκεται το μουσείο αυτό στο πολιτιστικό κέντρο της Λευκάδας.

Ο Βασίλης είναι άνθρωπος απλός, γαλαντόμος, χορευταράς και πολύ αγαπητός σ’ όλο τον κόσμο. Γλεντάει και το νιώθει, χορεύει και τρέμει το έδαφος, χορεύει αντρίκιο τσάμικο στον τόπο αλλά και εξαιρετικό βάλς ακόμα και εξαιρετικό χασάπικο με την… γραβάτα στο μέτωπο(σε μεγάλα κέφια). Αξέχαστες οι μνήμες από τα γλέντια στου Πασά με τους Πολωνούς (τον Μήτσο,την Άννα και το Γιώργο) μα και στην πλατεία μ’ όλα τα σωματεία και κυρίως με τους δυναμικούς Γιουγκοσλάβους! Κι έχει πολλούς φίλους σ’ όλο τον κόσμο ο Βασίλης που τον συναντούν κάθε χρόνο που έρχονται στο φεστιβάλ. Φίλους απλούς μα και διάσημους από τον τενόρο Franco Kastaldo της «Calabrisella mia» μέχρι τη Δέσποινα Βανδή, την ΄Αννα Βίσση, τον Μίλαν Μπέλι(!) μα και την Άννα από το Χελμ της Πολωνίας με τις φοβερές μαζούρκες και τις φιγούρες της στην πλατεία ή τον παλαίμαχο Ισραηλίτη ακορντεονίστα που για χρόνια ερχότανε στο φεστιβάλ.

Έγραψα, έτσι αυθόρμητα κι απλά για ένα φίλο, ένα συνεργάτη, ένα οραματιστή, ένα ακούραστο εθελοντή του πολιτισμού και του αθλητισμού (ήταν και στην διοίκηση του Τηλυκράτη), έναν άνθρωπο που από όποια θέση κι αν υπηρετούσε, ήταν φίλος με τους συνεργάτους του, με τα παιδιά του χορευτικού, με τους χορωδούς, με τα μέλη των συγκροτημάτων, με τους μουσικούς, με τους ποδοσφαιριστές, με όλους. Με όλους μας…

Του πρέπουν κι άλλα, πιο πολλά του Βασίλη!

Να’σαι πάντα καλά Βασίλη Θερμέ, φίλε μου και συνεργάτη.

Παναγιώτης Σκληρός