Η καταστροφή του μνημείου του Βαλαωρίτη μπορούσε να αποφευχθεί

Πολύ φοβάμαι πως η βεβήλωση και η καταστροφή του μνημείου του Βαλαωρίτη έγινε από μεγάλη ανοησία και μόνο. Διασχίζοντας κατά λάθος το εργοτάξιο χτες, και ενώ έχουν οριοθετηθεί οι τελικές θέσεις στάθμευσης που δημιουργούνται μπροστά από τα δυο ξενοδοχεία, το μνημείο φαίνεται να βρίσκεται έξω από το χώρο των εργασιών. Δηλαδή ο χώρος που προοριζόταν για πάρκινγκ ήταν αρκετός χωρίς την καταστροφή του μνημείου. Επομένως δεν «εμπόδιζε» την περιβόητη ανάπλαση στο παραμικρό.

  Στο σχέδιο του μελετητή, το μνημείο, παρότι δεν καταλάμβανε χώρο της ανάπλασης,  έπρεπε να μετακινηθεί… ως μπιμπελό σε άλλη θέση, με πρόθεση να τοποθετηθεί πάνω σε μοντέρνο βάθρο. Έτσι μπήκε η μπουλντόζα και κατέστρεψε το μνημείο, έσπασε όλες τις πέτρες που αριστοτεχνικά περιέβαλαν τον κορμό, την θεμελίωση, μέρος του βάθρου και αποκαθήλωσε την προτομή. Ακούστηκε σε δημοτικό συμβούλιο πως προοριζόταν να μετακινηθεί στη θέση Α!

Μετά την κατακραυγή των πολιτών και αφού είχε σχεδόν καταστραφεί το μνημείο, αποφασίστηκε, μάλλον, να παραμείνει στην ίδια θέση, αν δεν του ετοιμάζουν νέα μετακόμιση.
Και για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, πως το μνημείο θα επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση, αναφέρουμε, πως μπορεί να συγκεντρώθηκε ένας σωρός πέτρες αλλά οι περισσότερες είναι σπασμένες από τα μηχανήματα που είχαν αναλάβει την κατεδάφιση. Τα μνημεία είναι σύνολα αδιαίρετα. Ό,τι τα αποτελεί φέρει ανεξίτηλη τη σφραγίδα του χρόνου. Στο συγκεκριμένο, οι πέτρες είχαν το δικό τους συμβολισμό, ο οποίος καταπατήθηκε ανεπιστρεπτί.

Συμπέρασμα: όπως αποδεικνύεται ο βανδαλισμός του μνημείου μπορούσε να αποφευχθεί, χωρίς να αλλοιωθεί το σχέδιο, φτάνει να υπήρχε έγνοια και φιλότιμο. Αρκούσε κάποιος να το αντιμετωπίσει με προσοχή και προσήκοντα σεβασμό. Άνθρωπος ή άνθρωποι κοίταξαν τα σχέδια του μελετητή, και δεν ντράπηκαν για την τύχη που επιφύλασσε σε ένα μνημείο 98 ετών και μοναδικό στο είδος του.
Για να υπάρξει ντροπή χρειάζεται γνώση και ενσυναίσθηση, που και τα δυο είναι δυσεύρετα στις μέρες μας,  για αυτό, συνήθως, ντρέπονται αυτοί που δεν φταίνε.

Σημειώνουμε πως ο δήμαρχος έχει προσλάβει και αρχιτέκτονα, ως σύμβουλο, πληρώνεται  από τους φόρους μας. Μέσα στα καθήκοντά της όπως διαβάζουμε στη Διαύγεια, είναι και: Σύνταξη εισηγήσεων και εκθέσεων για αστικές αναπλάσεις.

Πόσο δίκιο είχε ο Γιάννης Φαλκώνης όταν έγραφε: «Κι όμως όσο κι αν είναι απίστευτο εν έτι 2022 έφτασε αυτή η ώρα, όπου μηχανήματα απολίτιστων εκτελώντας εντολές βαρβάρων αποκαθήλωσαν την προτομή του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και γκρέμισαν με τον πιο βίαιο τρόπο την σύνθεση των βράχων που ήταν εμπνευσμένη από το μνημειώδες ποίημα του εθνικού μας ποιητή «Μέριασε, βράχε, να διαβώ»…. Η ταπείνωση που υπέστη το δημόσιο αίσθημα των όπου γης Λευκαδιτών δεν έχει προηγούμενο. Η υπερηφάνεια της Λευκάδας, που έγινε Παγκοσμίως γνωστή ως το Νησί των Ποιητών, χάρις στις ηρωικούς πνευματικούς αγώνες ολόκληρων γενεών έγινε σκόνη μαζί με τους βράχους του αιώνιου Μνημείου του Εθνικού μας Ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.»

Διαβάστε πως και πότε καταστράφηκε το μνημείο το Αριστοτέλη Βαλαωρίτη:

Βάρβαρη αποκαθήλωση της προτομής και αδιανόητη καταστροφή του μνημείου του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη στην Λευκάδα
Ανείπωτη ντροπή
Το παράπονο του ποιητή…
Αντί συγγνώμης, έπαρση από ανιστόρητους
Τα μνημεία και οι μνήμες της πόλης